Rivo heren 1 geeft Lycurgus ervan langs
Lycurgus3 wekte nou niet bepaald de indruk de wedstrijd tegen Rivo echt serieus te nemen. De wedstrijd zou om 16:30 uur aangefloten worden en pas om 16:05 uur kwamen de Groningers de hal binnen. Zes spelers en een coach, die als warming up een partijtje met elkaar gingen voetballen. Enfin, ieder bereid zich op zijn eigen manier voor!
Bij Rivo was er voor de wedstrijd al wat te vieren. Nestor Bas Dimmendal was jarig en was de drie kruisjes met weer een jaartje verder gepasseerd. Dat verhoogde de sfeer voor de wedstrijd en kwam de motivatie ten goede. Trainer coach Hans Bruins waarschuwde zijn spelers ervoor zich niet via ‘het slaap kindje slaap effect” van Lycurgus te laten indommelen en dat knoopte het team zich goed in de oren.
Rivo deed wat het moest doen. Ze zochten van meet af de slechtste passers van Lycurgus op en deze lieten de ene ketser na de andere van hun armen vertrekken. Rivo speelde zelf een degelijke 1ste set en sloot deze snel met 25-13 af. De 2de ging net zo snel en Lycurgus kreeg via 25-12 nog een puntje minder mee. Het was een sfeerloze vertoning, die bij menig toeschouwer de terechte vraag ontlokte “spelen zij echt eerste divisie? “ Voor Rivo was het zaak om bij de les te blijven. Ze konden het zich zelfs permitteren om ‘op halve kracht’ te gaan volleyballen.
Coach Hans Bruins hield ze door verschillende wissels bij de les, zodat iedereen kon spelen en de wissels brachten steeds iets anders of iets nieuws en daardoor bleef het team dus ook met zichzelf bezig en liet zich niet afleiden of meeslepen door Lycurgus aan de andere kant van het net.
De 3de set stond Rivo met 18-11 voor en kwam daarna in een rommelige fase waardoor Lycurgus toch nog negentien punten meekreeg. In de eindfase van deze set was al zichtbaar dat de Rijssenaren vastbesloten waren om de volle vijf punten te pakken. De 4de set was een complete “’walk-over”’ en betekende een regelrechte vernedering voor de gasten. Binnen de kortste keren stond er 25-10 op de bordjes.