Scheids, waarom ben je gestopt?
De bond heeft er een enquête op losgelaten om te onderzoeken wat de reden is waarom scheidsrechters stoppen met fluiten. Altijd mooi als een organisatie wil onderzoeken wat de oorzaak van een vertrekkend vrijwilliger is, het is waardevolle informatie, dat een beeld van de problemen kan geven. Wat wil je eigenlijk meer dan een van zich zelf lerende organisatie, die streeft naar perfectie door oplossingen te zoeken voor gemaakte fouten en tracht deze in de toekomst te vermijden! Lovenswaardig! Maar, ja er is altijd een maar, maar dan niet op de manier zoals de Nevobo dat van plan is te doen c.q. in werking heeft gesteld. Volgens ons werkt dat averechts, maar ook dat kan een insteek zijn, je weet maar nooit welke uitgangspunten en / of doelstellingen er bedacht zijn.
Toeval bestaat niet? Of wel? Nee toch? Toeval of niet, die enquête komt wel op een moment dat er de nodige roering is bij de lijnrechters omtrent de BMI en leeftijdsregels. Het was toch een ideale gelegenheid geweest om de opgestapte lijnrechters ook in de enquête te betrekken. Actueel, leerzaam voor het aanstaande EK 2015 en het zou tevens inzicht hebben gegeven of er nog bij waren die nog weer terug wilden keren. Of past dit nou juist net weer niet?
De Nevobo scheidsrechter enquête wordt niet uitgevoerd door een of ander daarvoor ingehuurd gekwalificeerd bureau, dat een mooi rapport met aanbevelingen uitbrengt, maar via een stagiaire van het servicebureau. Een eigen medewerker dus. Uit kostenoogpunt? Of zijn er andere redenen? Het is bij wijze van spreken alsof je bij de duivel te biecht gaat, nadat je bij Petrus hebt aangegeven, dat je als scheidsrechter wenst te stoppen. Als deze manier van handelen de waarde weergeeft, die de Nevobo eraan hecht om uit te zoeken waarom scheidsrechters gestopt zijn, dan getuigt het van weinig respect naar de voormalige vrijwilligers. Ik wist het wel, ik zou zo’n enquête dus nooit invullen!
De vragenformulieren zijn op naam gesteld en dus weet de Nevobo exact wie er nu precies welke mening is toegedaan. Want geloof maar dat de reacties ter kennisneming naar de belanghebbende afdelingen gaan. Er wordt dan wel gezegd dat er vertrouwelijke met de gegevens wordt omgegaan, maar wie garandeert, dat de gegevens niet rechtstreeks naar de arbitrage of de directie gaan? Hoe vertrouwelijk is vertrouwelijk dan? Ons inziens is het ook nog volledig irrelevant voor een enquête als deze, om de naam van de geënquêteerde te weten, want niet de man / vrouw maar de ontvangen info is waardevol en belangrijk om verbeteringen door te voeren, zoals de Nevobo zegt dat aan de hand van de uitkomsten te willen doen.
Dan gebeurt dat in het bedrijfsleven toch wel even anders als een medewerker ontslag neemt. En ik denk ook bij de meeste zich zelf respecterende bonden of verenigingen, die met een exodus aan vrijwilligers te maken krijgen. Dat gaat niet via een A4-tje, waarop een vijftal volgens ons simpele vragen zijn geformuleerd. Want, ja natuurlijk is de ontvangen vergoeding te laag, natuurlijk schort het aan een goede communicatie en natuurlijk kun je niet één cijfer geven voor een drietal facetten als de begeleiding, de beoordeling en de ranking.
Meer op de plaats is dan toch wel een exit gesprek, face tot face, met elkaar aan tafel gaan. En dan door een hiervoor gekwalificeerd persoon, met kennis van zaken, die op eventuele kritiek ook weerwoord kan geven. Met natuurlijk een gegarandeerde ‘vertrouwelijke behandeling’ van de verkregen info. Want ook een vertrekkende medewerker of vrijwilliger is nog steeds een ambassadeur van het bedrijf, de organisatie of de vereniging. De verzamelde info kan heel goed dienen om het toekomstige beleid aan te passen. Belangrijk is de informatie waaruit blijkt wat er mis gaat in de organisatie en niet de persoon, die deze gegeven heeft.
Met vragen over de reden van stoppen, aanwijzing, begeleiding, beoordeling en ranking, die dan ook nog van commentaar kunnen worden voorzien heeft de Nevobo wel een precies beeld hoe de opgestapte scheidsen erover denken. Men sluit af met de vraag of de gestopte scheids nog terug wil keren en wat de Nevobo moet veranderen om ervoor te zorgen dat men weer gaat fluiten of anderen gaat stimuleren om te gaan of te blijven fluiten? Gevraagd wordt voor alle genoemde onderdelen een cijfer te geven, alsmede om de positieve en negatieve punten te benoemen. That ’s it, that ‘s all. Zelfs een dankjewel voor de medewerking en de bestede tijd staat niet op het formulier
Ik vind zo’n enquête verre van representatief, het is eigenlijk meer een manier om via een omweg bepaalde gegevens van opgestapte scheidsrechters aan de weet te komen en er dan wel of niet iets mee doen. Een heel klein beetje ‘Afterwards big brother is watching you’. Voor wat ons betreft flut met een rietje! Foutje, bedankt!
Maar we kunnen ons ook heel goed voorstellen dat er scheidsen zijn die wel hun medewerking aan deze enquête willen geven, maar dan liever niet met een formuliertje voorzien van naam, adres etc. op de burelen bij de Nevobo willen liggen. In dat geval kunt u ons ( g.heerink@arghent.nl) het enquêteformulier sturen, wij zullen de ontvangen informatie totaliseren en aan de Nevobo verder leiden. Zodat er met uw inbreng toch wat gedaan kan worden. Want als basisgedachte is het uitgangspunt gewoon goed en toe te juichen!
gh @ Vizier op Volleybal. Foto Jan van den Noort.