SCU I niet in goeden doen
“Aan het eind tellen alleen de punten” zei Danuta Brinkmann in de terugblik op de wedstrijd “en die zijn deze keer voor ons. VC Parchim heeft het ons behoorlijk moeilijk gemaakt, het was echt een zwaar bevochten overwinning en we zullen er nog hard aan moeten werken om minder fouten te maken, maar zoals gezegd, het gaat om de punten. Die tellen aan het eind.”
Daar had de trainster coach van SCU volledig gelijk want ook een 3-2 winst levert bij onze Oosterburen twee punten op, hetzelfde aantal als bijvoorbeeld 3-0 of 3-1. En wellicht is het voor het publiek mooier om de punten via een 3-2 partij binnen te halen, maar als de 4de en de 5de set verplicht uitzitten van de wedstrijd wordt, omdat beide teams, ondanks alle goede voornemens er niet in slagen een aanvaardbaar niveau te halen, dan is het toch even anders.
Dan is door de neutrale bril gezien een slechte driesetter toch een stuk aantrekkelijker dan een slechte vijfsetter. Want goed was het niet, wat beide teams het publiek voorschotelden. Dat kon trainer coach Michael Lehmann ons niet wijsmaken toen hij het over “ein gutes Spiel von meiner Manschaft” had. Dat riep dan ook meteen de vraag op wat Parchim presteert bij ‘ein slechtes Spiel”
De 1. VC Parchim pakte enthousiast en brutaal de 1ste set met 26-28, SCU I kwam via 25-23 voor de pauze gelijk, pakte erna de 2-1 door de 3de set met 25-22 te winnen, maar moest de verlenging in toen de gasten de 4de set met 19-25 voor zich opeisten. En die tiebreak was om te huiveren!
Niet omdat deze zo goed was, maar vanwege het score verloop. Via 4-0 werd het 9-1, voornamelijk omdat Parchim voor SCU bleef scoren. Liefst zesmaal werd in het net of uit geslagen. Bij die stand vond SCU het nodig om zich bij de tegenstander te bedanken en wat terug te geven.
Bij 13-13 had de thuisploeg negenmaal een ‘dankjewel’ via de meest uiteenlopende scores voor Parchim gemaakt. Van ‘gooien’ tot ‘technische fout’, van foutserve tot ‘stelen’ en dan niet te vergeten de uit en in het net geslagen ballen. Toen iedereen bij 12- 4 ‘drei, drei’ riep kreeg de telster het achter de Parchim bordjes druk. Met Anne Stuhr aan serve begon de inhaalrace, die stokte bij 12-11 maar werd meteen na 13-11 tot 13-13 doorgezet. De 14-14 was na 9-1 en 12-4 even onwaarschijnlijk als sneeuw in Emlichheim in juli. Ramona Meier zorgde voor 15-14 en de speaker liet een bevrijdend, langgerekt Melissaaaaa Maaaaaat door de Vechtetalhalle galmen toen de ex-Tjoba speelster vanaf de mid positie de 16-14 liet aantekenen. Godzijdank afgelopen.
Zoals gezegd Parchim begon enthousiast en brutaal aan de 1ste set. Het ‘team gilgehalte’ na ieder gescoord punt was hoog en de gasten hadden vaak redenen om te gillen. Ze kwamen met 3-7 voor, werden bij 11-11 ingehaald en bij 17-15 voorbij gestreefd. Ronja de Boer scoorde veel voor SCU in die periode. Het setpoint op 24-23 ging door een netfout verloren, ook bij 26-25 lukte het niet de beslissing te forceren. Parchim blokkeerde zich naar 26-27 en toen SCU onderhands uitsloeg stond het zomaar 26-28 voor de gasten.
Bij 5-8 gingen de dames verplicht naar de kant in de 2de set. Parchim stoomde erna door naar 6-14, onder andere door drie aces van Sabine Serbe. Ramona Meier, na één jaar afwezigheid weer terug, serveerde de thuisploeg terug in de set. Bij 13-16 was het opnieuw verzamelen rond de coach. Linda Büsschers, Melissa Maat en Inga Stegemeyer scoorden en zorgden ervoor dat hun team bijbleef c.q. de achterstand bij 19-19 ongedaan had gemaakt. Het werd 22-23, Ronja de Boer scoorde vanaf positie twee, Parchim sloeg uit en bracht Melissa Maat aan serve. Een netrolletje en een bevrijdend, langgerekt Melissaaaaaa Maaaaat volgde.
In de pauze werden de Landesmeister van de U12 gehuldigd, die hun kampioenschap in een naast de Vechtetalhalle gelegen sporthal hadden afgewerkt. SCU was meister geworden, een teken dat het met de jeugdopleiding dik voor elkaar is en dat er ook in de toekomst voor SCU I potentieel aanwezig zal zijn om uit te putten.
SCU I stond in de 3de set met 16-7 voor maar kreeg toen een serve serie van Anne Stuhr om de oren om koude rillingen van te krijgen. Vijf aces lieten de pass linie van de thuisploeg hopeloos hulpeloos uitzien. Twee time outs konden de serie niet breken, na de foutserve op 17-15 ging er een zucht van verlichting door de hal. De thuisploeg herstelde zich, vond het zelfvertrouwen terug en besliste de set met 25-22 voor zich.
Het ging eigenlijk onverwacht gelijk op in de 4de set. Degene die verwachten dat Parchim zou capituleren na de 2-1 stand kwam behoorlijk bedrogen uit. De 8-7 werd door eigen scores, voornamelijk van Lisa Helmecke omgebogen naar 13-16. SCU I leek het scoren voor zichzelf verleerd, terwijl de ‘gilfeestjes’ bij Parchim bleven aanhouden. Even leek het nog spannend te worden, SCU kwam terug tot 19-21, maar met Tara Jenssen aan serve en Lisa Helmecke op rechtsvoor in de scorende hoofdrol was de 19-25 en de barrage, zoals boven beschreven, zomaar een feit.