Scylla vergeet de koppositie te pakken

Voor Scylla begon afgelopen zaterdag één van de vier finales. Al is elke wedstrijd een finale, zo voelen nu de laatste weken wel. Het is echt ongekend spannend in onze poule. Met vier teams nog in de race voor de titel. Waar alleen plek één recht geeft op promotie naar de Topdivisie.

Na een zaterdagje vrij mochten we nu weer vol aan de bak. Soort van thuiswedstrijd, want met een half uurtje waren we op de plek van bestemming, Arnhem. Met Arvevo als tegenstander. Vaak is het bij Scylla zo dat Arvevo een soort van ‘Angstgegner’ is. Niet dat het zo is, maar op een of andere manier (heb ik me laten vertellen) heeft Scylla moeite met deze ploeg. Waarom? Geen idee. Feit is wel een zeer onnodig en duur 3-2 verlies. Vandaar ook dat dit stukje ietwat verlaat online staat.

Alle strategieën waren besproken, video’s waren bekeken, spelers gecheckt, alle ingrediënten om hier dus een goed resultaat neer te zetten. We startte de wedstrijd met Bob, Ruben, Rob, Paul, Michiel, Timo en Kevin.

Waar we vaak goed in zijn, is snel en met goed spel uit de startblokken te komen. Daar werd nu even het tegendeel van bewezen. Een dramatische eerste set, met een extreem hoge foutenlast gaf de neutrale kijker geen waar voor zijn geld. Op alle fronten waren we ondermaats en kregen we geen vat op de service en aanvallen van de tegenstander. Een set die wij als team nog niet hebben meegemaakt dit seizoen. Scylla onwaardig, met 25-8 (!) werd deze set verloren.

Hoewel de set verloren ging, hingen de koppen nog niet omlaag. Iedereen was eigenlijk nog verbijsterd dat zoiets ook mogelijk was. Desalniettemin stroomden de tribunes voller. En jawel, met Scylla publiek. Want publiek van Arvevo heb ik niet kunnen ontdekken, of in ieder geval niet gehoord. Zo ging de tweede set dus wel weer goed van start. En speelden we met de vooraf afgesproken strategieën. Maar ook kwam het plezier weer terug en was de passing weer meer onder controle waardoor Bob zijn aanvallers goed kon bedienen. Zo pakten we de set met 18-25. En is het ‘gewoon’ weer 1-1.

Zo’n set geeft hoop. Omdat we weer in de flow zitten en dat moeten doorzetten in de derde set. Dat ging ook goed, maar op de beslissende momenten weten we het helaas niet af te maken. Er zat wel vuur in, en de wil was er zeker wel. Maar Arvevo trok hier aan het langste eind. Met 25-23 ging deze set naar de Arnhemmers.

Enorm *+^(%^&@# zo’n set, want win je die, win je de wedstrijd. Maar goed, een 3-2 winst is ook winst. Hoe kan het toch? Hoe kan je dan weer zo’n goede set spelen, waar geen vuiltje aan de lucht is en je de tegenstander geen enkel moment kans geeft op de set winst? Dat vragen wij ons ook wel eens af. Maar zo geschiedde, goede passing, met mooie aanvallen op midden door Kevin en Timo. Paul die de ballen achter de drie er in kon rammen en de buitens die veel ballen scorend op wisten te lossen. Met 17-25 konden we de set winnend afsluiten.

Dus een laatste set, erop en erover. Dat deden we wel, maar de tegenstander was hier beter bij de les. Hier kunnen we lang en breed over ‘lullen’ maar we verliezen met 15-11. Erg zonde en onnodig. Aangezien er genoeg mooie dingen te zien waren, die we in de verloren 3 sets vergaten uit te voeren. Daarbij verloor concurrent Particolare met 3-1 van VCN. Zodoende staan er nu drie teams aan kop met 67 punten uit 19 wedstrijden, daar komt bij dat Triade-VCT volgt op 63 punten uit 18 wedstrijden. Die moeten nog een wedstrijd inhalen (op 4 april) en dan weten we eigenlijk echt hoe we er voor staan.

Nog drie finales te gaan, met zaterdag een thuiswedstrijd tegen de nummer elf, Taurus H2 uit Houten. Zeker geen te onderschatten tegenstander. Maar hee, Scylla een groot zeskoppig beest tegen een stiertje…oordeel zelf. In ieder geval kunnen we alle steun goed gebruiken in deze laatste weken. 28 maart, 18:30 uur, in de Vlinder, Be There!!

(Wedstrijdverslag van Kevin van de Pol, Scylla)