Seizoen Sovoco D1 ten einde

VoV, 15-04-2024. 4:37 uur. Maar liefst 8 man sterk, bezochten wij zaterdag Zoetermeer voor de laatste wedstrijd van het seizoen. Niet omdat de buit al binnen was of omdat we dachten de nummer 11 van de competitie hoe dan ook ‘wel even‘ te verslaan, maar gewoonweg omdat geen enkele potentiële invaller mee kon. Daphne is geopereerd en bleef lekker thuis bij moeders om bij te komen, dus ook haar aanmoedigingen moesten we missen.

Rustig druppelden de verschillende auto’s na elkaar binnen, waarbij iedere lichting weer een poging deed om drankjes voor de anderen te halen. Zo goed zijn we opgevoed. Iedereen was zo sterk van plan om jonkie Floor in levenden lijve en niet per app te feliciteren met haar verjaardag, dat het toen die gelegenheid zich voordeed het toch nog even duurde voordat we ons dat herinnerden en het goed maakten bij haar.

Ze had het natuurlijk ook al vorige week gevierd. In de wedstrijd kon je wel merken dat ze nu 18 is, de ene wijsheid volgende de nadere op. Zoals ‘niets in het leven is wat het lijkt’ en uiteraard de meest waardevolle: ‘Alles wat Hanneke zegt!’.

Floris gaf mee dat we niet moesten zien – wat ons vrij lastig leek, maar hee, wij houden wel van een uitdaging –, de familie Broerse was weer van de partij, Sandra ging van de pijn steeds harder kreunen, Eline haar knie kon niet blauwer dus heeft ze er deze dag maar een blauwe en pijnlijke vinger aan toegevoegd, de 2^e scheids stond op 5 mtr. afstand met de armen op elkaar vrij weinig te doen (en mistte dus ook van alles) en het was heel vochtig benauwd in de zaal dus er was zelfs zoveel zweet dat de tegenstander hielp het weg te halen.

Omdat ook Lieke een lang en uitdagend revalidatie traject is gestart voor haar knie, waarbij vooralsnog een operatie niet nodig is, hebben we voor haar ook een pakket samengesteld om de moeilijke momenten hopelijk ietsjes makkelijker door te komen. Na afloop gingen we gezellig met een groot deel van het team eten in The Old Pal, al was het vinden en parkeren een beleving op zich.

Kyra heeft alle personeelsleden gesproken tot uiteindelijk de vriendelijke Bas of Marcel haar de juiste antwoorden kon geven i.v.m. haar glutenallergie. We deelden eten, stootten knieën (ja zelfs de kleintjes met hun korte beentjes), Sandra stootte drie keer haar hoofd en was volgens haar dus zelfs geen ezel meer maar een … (mag u zelf invullen) en we zetten nog wat lijntjes uit naar potentiële meetrainers.

Zo is ons seizoen dan echt ten einde, al hebben we natuurlijk de traditionele barbecue als afsluiting nog tegoed. We gaan het even wat rustiger aandoen, zodat ook iedereen kan herstellen, maar ook lekker doortrainen en misschien ook wel meteen weer oefenen. Hopelijk met enkele mee trainers of liever nieuwe teamgenoten. Daar werken we hard aan.

En dat moet ook, want ja; een 2^e plek en promotie pakken met alle pech en ook slechte fases die we in het seizoen hebben gehad, is eigenlijk best heel goed. Maar ons spel in deze laatste wedstrijd was zodanig dat we (ik) er verder geen woorden aan vuil willen maken en we vooral er direct al aan moeten gaan werken om het veel beter te gaan doen in de toekomst, zo was onze conclusie.

De uitslag? 1-3 voor Zovoc.

Alle supporters ontzettend bedankt voor jullie trouwe steun het hele seizoen!
En Dorith, Camilla, Saskia, Tessa, Isa, Tess en Kirsten ontzettend bedankt voor het invallen! Op naar een leuk seizoen in de 1^e divisie!

gh @ VoV, verslag van Hanneke van den Broek, Sovoco D1. Foto Jaap van den Broek.