Vizier op volleybal

 

Shot(jes) bezorgt Spaarnestad zure smaak

logobal

VoV, 06-03-2017. 6:29 uur. De heren van het eerste mochten zaterdag 4 maart spelen tegen hekkensluiter VC Shot. De hekkensluiter had 11 punten weten te versnoepen tegen giganten als Zaanstad en uiteraard Spaarnestad. Vorige wedstrijd tegen de Haarlemse heren vertelde een Shot toeschouwer dat “ze eindelijk hun oude niveau terugvonden”. Het verenigingsboekje bestond uit een rustgevende kleurplaat van een vogel die uit de lucht geshot kon worden en een aankondiging voor de wedstrijd. De aankondiging in het boekje van VC Shot luidde: “De mannen van Shot wisten vorige keer al een setje weg te snoepen en hopen dit te herhalen!”

Voor het eerst in het seizoen konden we 2 uur voor het begin van de wedstrijd aantreden, een beetje onwennig werd er wat warmgelopen en ingespeeld. 30 minuten voor aanvang was er klaar om ingeslagen te worden, na 2 slagen van de krachtmeting werden we teruggefloten door de scheidsrechter die een duidelijke rol in de wedstrijd wilde innemen. Er moest nog 15 minuten gewacht worden van de arbiter, dat werd braaf gedaan, al hadden we al gezien dat we het inslaan zouden winnen.

De eerste set werd met de woorden van oefenmeester Cramer gestart, “Zorg dat je plezier hebt in je spel. Speel met ze en vind je lol in je spel.” Er werd via de midden gescoord en Rezelman had zichtbaar plezier in het over de blokkering slaan. De wedstrijd startte met een verlies voor Shot, dan heb ik het niet over het verliezen van de eerste, maar over het verliezen van lengte in het veld. Het slachtoffer ging door zijn enkel en na een aantal minuten zijn pijn in decibel te uitten vroeg hij: “Hoe gaat het met de jongen op wie zijn voet ik landde? Gaat het wel goed met hem?” De rolstoel werd gehaald en hij werd de zaal tijdelijk uitgereden. Een situatie welbekend bij menig jongere, een seizoen lang shotjes loopt eigenlijk altijd uit op met een rolstoel ergens naartoe gereden te worden.

Er werd gehoopt het plezier in de tweede set door te zetten en met enige zekerheid de wedstrijd naar ons toe te kunnen trekken. Er werd echter door Shot met een flinke kracht geserveerd, de passlinie werd onder druk gezet en het plezier in de aanval werd niet gevonden. Shot wist een set te vergouden, niet verzilveren, want we houden de shotjes-referenties erbij. Set 2 heet dan ook Goldstrike, sterk en goud voor Shot.

De derde set wist Spaarnestad wat niveau terug te vinden, de pass lag stabiel op 2/3 en er kon makkelijk verdeeld worden. De “tussen” werd gespeeld en er moest verplicht “gespeeld” worden van oefenmeester Cramer. Combinaties werden gevonden en er werden weer persoonlijke yells geroepen vanaf de bank om individuele acties te vieren. De derde set werd dan ook met plezier binnengesleept. Haal de “zure matjes” maar uit de fles, want er werd met plezier gespeeld! Suikers en alcohol alstublieft!

De hopelijk laatste set werd met bekende woorden gestart, “Mannen, blijf scherp, deze set is twee punten waard.” Zoals een jong team tegenover een jong team hoort te spelen was het wisselvallig van beide kanten, een tequila-setje wordt dat ook wel genoemd in Culemborg, je weet nooit welke kant het op gaat. Het kan vriezen, het kan dooien, katervrij of kotsend in de lift, maar in ieder geval nooit rustig naar huis. In ons geval werd het vriezen, overgeven in je eigen mond, de set ging naar Shot en Spaarnestad liet geen vorm zien.

De laatste set was duidelijk, er moest vanaf moment één op hoog niveau gespeeld worden, geen begin, midden en eind. Slechts gericht op het afsluiten van de wedstrijd moest er alleen maar gescoord worden, dit werd dan ook opgepakt. Zakelijk werd de wedstrijd uitgespeeld, punten maken en naar huis. De set was bijna over voor hij begon en onder de douche realiseerde de Haarlemse heren dat we de nare smaak van de zure mat nog proefde. 2-3 is wel winst, maar hier hadden we voor onszelf meer willen halen, om te bewijzen naar onszelf dat we niet alleen een seizoen goed kunnen starten, maar ook kunnen afmaken. Maar met het nieuwe bewind van oefenmeester Cramer willen we ons ook zeker voor haar en omstanders bewijzen.

gh @ VoV, verslag van Tijmen Arzbach, Spaarnestad heren 1. Foto Jan van den Noort.