Sliedrecht II en de zege op Krekkers

We hoorden de hele week al termen als: “Dit wordt f….. awesome” uit de mond van onze eigen Marc Dronkers komen. En als het dan eindelijk zaterdag 31 januari is dan weet je dat de hele selectie, zonder Iris die dames 4 aan de overwinning moest helpen, inclusief staf, zonder Frank die ook dames 4 aan de overwinning moest helpen, er ontzettend veel zin in heeft. Na een paar mindere resultaten tegen Utrecht en Alterno en een verwacht resultaat tegen de al bijna kampioen Flamingo’s waren we er op gebrand om het deze week beter te doen. En welke tegenstander is daar dan geschikter voor dan de nummer laatst?

De trainingsweek werd op maandag begonnen met een teamgesprek waarin iedereen haar steentje bijdroeg en op vrijdag afgesloten met een zaalwacht die tot kwart voor 12 duurde. Onder het mom van “slapen doen we wel als we oud zijn” werd er die volgende dag om 1 uur vertrokken richting Maria Parochie. Oftewel naar de Krekkers.

Toch wil ik u een aantal dingen niet onthouden. Do, normaal gesproken niet van haar stuk te krijgen, stootte een aantal keer bewust haar hoofd tegen de muur om wat dingen te testen. Een behoorlijk raar gezicht en wij geven dan ook de schuld aan die ene speler van heren 1. Of wordt het toch tijd voor een gehoorapparaatje?

Iets waar wij deze week ook achter zijn gekomen is dat onze Jo wel erg veel spreekwoorden kent. Wie het verslag van afgelopen week gelezen heeft, begrijpt ons. Het is wel duidelijk dat zij meer kan dan brood eten. Voor alle vragen over een Nederlands spreekwoord wordt u dan ook doorverwezen naar Joanne den Breejen. Laten we dan maar wel hopen dat ze niet alleen de klok heeft horen luiden, maar in dit geval ook weet waar de klepel hangt.

Ten slotte hebben we ook nog het mysterie van de verdwenen kroon… Maar dat is opgelost dus er kan vlug worden doorgegaan naar de wedstrijd.

Na de lange reis van 2 uur werd er gegeten en een rondje gewandeld. Precies hetzelfde rondje als vorig jaar, want met het richtingsgevoel van sommigen onder ons zou het zomaar kunnen dat we anders nog verdwalen. Het was wel een beetje glad op de tegels en dit kwam door de aanwezigheid van mos. Laat Laura het woordje mos een keer zeggen en je lachspieren worden zeker weer 10 minuten getraind. Na het omkleden en het praatje van Arie konden we dan eindelijk de zaal in.

Aukje waande zich een gelukkig mens door de happy hardcore muziek die 45 minuten lang werd gedraaid en ze heeft dan ook elk liedje dat voorbij kwam meegezongen. Anderen waren daarentegen blij dat de wedstrijd eindelijk kon beginnen. In ieder geval wordt er nu begrepen wat er met tractorreggae wordt bedoeld!

Nienke won weer eens de tos en er werd met de gebruikelijke zeven gestart. Dorijn, Annemiek, Laura, Nienke, Anke, Lisette en Famke mochten het Krekkers vanaf het begin moeilijk maken. Er werd fel gespeeld en met tussenstanden als 12-16 en 13-21 was dit ook terug te zien in de stand. Krekkers kwam er de eerste set niet aan te pas mede door het aanvalswerk van Manschot en Anke “powernap” van As. Dit tot grote tevredenheid van de meegereisde supporters Nick, Leendert, Pieter en meneer de Heer.

Ook in de tweede set waren we op stoom en hoewel Krekkers af en toe wat tegensputterde zijn we geen moment echt in gevaar geweest. Nienke was weer ouderwets aan het naaien via het blok en de omloopballen van Laura gingen als een trein. Verdedigend liet Dorijn niks vallen en zelfs Famke waande zich deze set even tot aanvaller. We lieten ze nog even terugkomen door een aantal keer met onzichtbare lichaamsdelen het net aan te raken, maar met 21-25 werd ook de tweede set binnengehaald.

Set 3 werd net zo scherp begonnen als de voorgaande sets en de servicedruk werd nog een beetje opgevoerd. De spellie van Krekkers liep zich een ongeluk en nu kwam het daardoor wel eens voor dat de setjes iets te scherp kwamen. Lies maakte hier dankbaar gebruik en sloeg ze allemaal op de tenen terug. Ze beweerde zelfs dat ze de set ups van de spelverdeler van Krekkers misschien wel lekkerder vond dan de set ups van haar eigen spellie. Gelukkig komen de woorden van Lies niet altijd overeen met haar daden en sloeg ze ballen van haar eigen spelverdeler ook behoorlijk binnen.

Het laatste punt van de wedstrijd was een foutserve en dit betekende de eerste uitoverwinning van dit seizoen. De eerste uitoverwinning in 15 maanden als we de beker en de oefenwedstrijden niet meetellen. Niet echt cijfers om trots op te zijn, maar blij met deze overwinning waren we des te meer.

We zijn vastbesloten om de volgende uitwedstrijd ook tot een goed einde te brengen, maar dit duurt nog twee weken. Op 20 februari mogen we de reis maken naar Assen. Maar eerst 2 weekenden niks. Naja niks.. Angie gaat eindelijk weer verder met haar master scriptie, de youngsters Do, Anke en Laura spelen open club en Lisette gaat uiteraard weer op familieweekend. Gelukkig wordt er ook gewoon vier  keer per week getraind om fris en fruitig voor de dag te komen tegen Sudosa-Desto. Tot dan!

(Wedstrijdverslag van Famke van Rekom, Sliedrecht Sport II)