Sliedrecht in slipstream Lycurgus2

(Wedstrijdverslag van Roy Kroon van Sliedrecht Sport)

Back to earth, beide voeten op de grond, neus op de feiten en al dat soort gezegdes gaan er door je hoofd als je een dikke 3-0 nederlaag moet verwerken in een drie uur durende busreis naar huis. Wat een domper en wat hadden we ons er meer bij voorgesteld. Maar, niet getreurd, we blijven op onderweg. Misschien wel even lekker om in de luwte te presteren. We kruipen achter het schier ongenaakbare Lycurgus2 om wat brandstof te besparen op onze lange ‘road to the A-League.’

Immers, we staan na dit weekend nog altijd op een tweede plaats en zien wel enkele teams dichterbij komen. Laten dat nou net de tegenstanders zijn van de komende weken….

Lang over nagedacht en hard voor getraind deze week. Wat de ”topper” in de B-League had moeten zijn werd voor ons een aardige “tobber”. Nog geen punt verloren en met de komst van routiniers Peter Barla en Ernst Zijlstra hebben de Groningse mannen een fantastisch team staan. Ook de nieuwe spelverdeler Steffan Hebbink is een kwaliteitsimpuls. Met zijn 2.01 meter ook nog eens een niet te passeren blokkering.

Toch vertrokken we vol goede moed in een goed gevulde bus naar Groningen. Om 12:00 uur al stapten de spelersgroep, aangevuld met Gerard en Niels uit Heren 2 , fotograaf Jan v.d. Ham en supporters/ouders van Wessel de bus in. Elke speler had een taak om iets mee te nemen voor de heen/terugreis en zo werd ook voor de inwendige mens gezorgd. Na een prima ritje, met topscorer van de regionale hockeyvereniging Timo de Vries als trouwe supporter bij een benzinepomp, kwamen we op tijd aan bij het Alfacollege.

Precies een uur van te voren in de kleedkamer, kwam aanvoerder Gert-Jan erachter de spelerskaarten te zijn vergeten. Terugrijden was geen optie, het is net niet naast de deur. Eric zou het op de fiets misschien net redden, maar hij wist de weg niet.  Vrijwel iedereen had gelukkig een ID-bewijs bij zich, behalve youngster Nick Beckers. Hij mocht dus niet meespelen en moest zelfs op de tribune plaats nemen. Ongelooflijk zuur natuurlijk voor hem en voor het team. We hadden ons een beter begin van de wedstrijd kunnen wensen. Niels van Andel moest gelijk aan de bak en speelde de hele wedstrijd.

Sliedrecht Sport begon wat verdwaasd aan de wedstrijd. Alsof men nog in de bus zat werd er gestart. Weinig overtuiging in alle acties en een beetje onder de indruk van alles wat er in de hal gebeurde stond het binnen no-time 5-0 voor Lycurgus2. Daarna begon Sliedrecht Sport wat beter in het spel te komen. Side – outs werden gescoord, er werd wat verdedigd, maar we konden het de gastheren niet bepaald lastig maken. Op de serve van Jochem van Diepen liep Lycurgus uiteindelijk nog vijf punten verder bij ons weg en was de 1^e set vrij snel afgelopen. 25-15 was de alleszeggende uitslag.

In de tweede set, waarbij Gerard Baan in de ploeg was gekomen voor Chris, begon Sliedrecht wat beter. Wat meer agressie en geloof in eigen kunnen kwamen met vlagen boven water. Echter, te veel misverstanden in  het achterveld zorgde niet voor de benodigde vechtlust. Makkelijke ballen die zomaar op de grond vielen en als we de druk opvoerden bij Lycurgus waren daar altijd nog Barla en van Diepen die de Sliedrechtse hoop de grond in beukten. Toch was dit onze beste set, met 25-23 deed de uitslag vermoeden alsof we enige kans hebben gekregen, maar eerlijkheid gebied te zeggen dat er maar één team was dat aanspraak maakte op de winst en dat was Lycurgus.

Wessel Anker startte in de derde set op de positie van Michael en mocht zo zijn eerste punten meemaken aan het net van dit seizoen. Chris kwam in de derde set ook nog even binnen de lijnen, maar beide waren niet bij machte om het tij te keren.  Rommelig en onzeker spel van Sliedrecht Sport legde het terecht af tegen het zeer solide en sober spelende Lycurgus 2. Voor dit moment was Lycurgus absoluut een maatje te groot. Anderzijds mogen de mannen van Arie van Wolferen zich wel gaan afvragen hoe het kan gebeuren dat we ons als makke lammetjes lieten afslachten. Zonder slag of stoot, zo leek het wel.

Aanstaande zaterdag, in onze eigen stoep, zal heren 1 er alles aan willen doen om deze nare smaak weg te doen poetsen. Tegen een achtervolger die ons in nek loopt te hijgen, VoCASA, zullen weer alle registers open gezet moeten worden om onze 2^e plaats te verdedigen.

Passie, wilskracht en onvoorwaardelijke steun van onze trouwe aanhang zullen de basis moeten vormen van ons succes a.s. zaterdag. Met een eindelijk weer voltallige en hopelijk fitte selectie zullen wij u een show voorschotelen waar je u tegen zegt. Dames 1 speelt pas op zondag, dus een uitgelezen mogelijkheid om de mannelijke trots te aanschouwen.