Sovoco D1 pakt 5 punten, topteams niet!
VoV, 21-01-2019. 10:03 uur. Vandaag stond Jonas op het programma. Hoewel we al aan de 2e helft van de competitie begonnen zijn, waren we dit team nog niet tegengekomen. In de voorbespreking werd nog even kort teruggeblikt op de bekerwedstrijd van donderdag, waar we allemaal veel frustratie hadden gekend, maar uiteindelijk wel als winnaar uit waren gekomen. Vandaag moest het scherper en vol enthousiasme. Krijntje Pappie gaf nog een tip mee voor de midden-blokkeerders, want ‘al heb je er maar 1, dat is meer dan 0’. Cruijff had het wederom niet beter kunnen zeggen.
De zaal was lekker opgewarmd door dames 2 en er zaten extra veel bekenden op de tribune, leuk! Jonas bleek toch niet zo’n onbekend team voor ons als we dachten, want er liepen een paar speelsters rond die enkele van ons al jaren waren tegengekomen, maar dan bij andere teams (zoals we eerder al aangaven; sommigen van ons lopen al zeker 100 jaar mee…). Het bleek bovendien ook écht de week van de Palindroom te zijn (zie ook vorig verslag), want Anna was onze mini van de week. En dat deed ze goed!
Met Romy, Charla, Sandra, Kyra, Lieke, Franke en Hanneke startten we aan de wedstrijd. Direct waren we aanvallend en blokkerend scherp. Passend werden we nog niet zo onder druk gezet, dus dat hielp ook mee. Franke had de raad van Little Krijne ter harte genomen, maar nam niet genoeg met ‘slechts’ één kill block gelukkig… Romy verdeelde goed en Charla en Kyra mepten ze lekker binnen. Eerlijk gezegd was deze set zo maar voorbij en kwam Jonas er niet echt aan te pas. Binnen no time stond er 25-11 voor ons op het bord!
Krijn Duimpje gaf terecht aan dat nu pas de wedstrijd zou beginnen. Want met de hoeveelheid ervaring en bij elkaar gespeelde punten van Jonas zouden we toch echt wel meer tegenstand mogen gaan verwachten. Dat gebeurde ook. Het is uiteraard altijd een wisselwerking. Wij werden wat slordiger, zij kwamen beter in hun spel. De spelverdeelster wist haar aanvalsters goed te bedienen en had bovendien een gevaarlijke doortik/-slag in huis. We kwamen zelfs op achterstand, terwijl we in set 1 zo netjes hadden gespeeld. Jiska kwam er bij het net in voor het blok, Daphne voor Charla voor de service en verdediging en zij deden dat goed. Het bleef heel spannend, maar we wisten op tijd langszij te komen en pakten ook deze set. Met 25-22. We waren gewaarschuwd.
Dus dan ben je aan de start van set 3 natuurlijk direct een stuk scherper. Maar waarom eenvoudig, als het ook spannend kan? Dat lijkt de laatste weken ons motto te zijn… De start was namelijk stroef. De servicedruk was er niet direct, we maakten fouten in de aanval omdat we niet meer zo goed leken te durven en hadden moeite in de verdediging. Zo keken we al snel tegen een 2-7 en later 8-15 achterstand aan. Daphne kwam erin voor Charla en pakte het goed op. Romy verdeelde het spel goed en beetje bij beetje kwamen we beter in ons spel. Maar het ging niet gemakkelijk. Jiska kwam er ook weer even in en via een service serie van Lieke kwamen we steeds dichterbij.
Pas ver boven de twintig kwamen we echt in de buurt. De meest vreemde ballen kwamen voorbij, bovenhands gescoorde ballen via het blok, op de grond zittend met de rug naar het net en met de handen tegen de buik gespeelde ballen en ga zo maar door. We moesten er onze mini Anna wel even op wijzen dat dit toch echt niet de juiste techniek is, maar dat het soms een noodgeval is. Een mega lange rally deed de reserves bijna in de broek piesen van de spanning. Ze konden niet meer kijken en gilden het uit. Maar op tijd durfden we weer vol te gaan in de aanval en met name Sandra en Kyra waren succesvol. Uiteindelijk trokken wij aan het langste eind en pakten we de set nog met maar liefst 31-29!
We waren euforisch! De vechtlust die we aan het eind van de 4e set weer hadden en hoe we er als team goed uit waren gekomen, gaf ons energie, ook al was de set slopend geweest. In de 4e set begon Charla weer en Romy speelde het blok van Jonas helemaal zoek, soms zelfs op haar knieën zittend. Wij leken weer bevrijd van enige schroom en Jonas was mentaal gebroken. Daphne mocht haar serveerkunsten weer tonen, Jiska wisselde aan het net Romy weer even af en Anne pakte ook haar punten mee. Dit speelde weer veel fijner! Deze set pakten we weer met ruim verschil: 25-14. Hoppa weer 5 punten in de zak!
We hadden als team goed gespeeld. Er zaten nog wel een paar kleine dipjes in, maar die hadden we gelukkig nog knap weten te herstellen, waardoor we niet onnodig punten hebben laten liggen. Des te beter voelde het toen de uitslagen van onze concurrenten binnen kwamen: Zowel Zaanstad (1e) als Dinto (2e, met een wedstrijd meer) hadden een punt laten liggen!
Nu weer gewoon twee keer goed trainen en dan staat zaterdag een interessante uitwedstrijd tegen Dinto op het programma. We hebben er zin in! Leuk als we extra veel supporters op de been kunnen krijgen. Dus heb je altijd al eens het pittoreske Warmenhuizen willen bekijken, doe dat dan zaterdag de 26e en zorg dat je om 16.00 uur in Sporthal De Doorbraak bent. Kijken of dat ónze doorbraak wordt. Leuk, tot dan!
gh @ VoV, verslag van en foto via Hanneke van de Broek Sovoco Dames 1.