Sovoco D1 wint met pijn en moeite

VoV, 12-12-2022. 4:33 uur. Doorgaans kunnen wij niet stoppen met praten over volleybal. Maar er zijn wel eens van die dagen dat je het er liever even niet over hebt (of over schrijft). Bijvoorbeeld als je geen beste wedstrijd achter de rug hebt. Des te vervelender dat je dan keer op keer mensen moet vertellen wat de uitslag was (en vervolgens wat er gebeurd is), omdat de uitslag nog niet bij de bond doorgevoerd is… Maar goed, eigen schuld.

Deze keer mochten we naar Woerden voor een wedstrijd tegen de nummer 11. We wisten dat we het aan onze stand verplicht waren met alle punten huiswaarts te keren, maar ook dat dit vaak de lastigste wedstrijden zijn. De oefenwedstrijd tegen 1e divisionist VVU2 die we met 3-1 wonnen was echter een goede generale. Helaas moesten we Joyce deze week en wedstrijd missen. Opdracht was om agressief en vol energie te starten en dit dan de hele wedstrijd vast te houden en ons eigen spel te bepalen.

We startten met Eline, Kyra, Daniela, Lieke, Sandra, Daphne en Hanneke. In de kantine stond de muziek keihard en door de luidruchtige wedstrijden naast ons de eerste sets, leek de tactiek van VTC Woerden om ons letterlijk de mond te snoeren. Al was dat uiteraard geen reden om zonder agressie en energie te starten.

Wat we wel deden… Eline startte met een goede servicedruk, maar daarna was het rommelen geblazen. We kregen de pass niet onder controle, waardoor we niet ons eigen spel konden spelen. Verdedigend viel er ook te veel en serverend maakten we veel fouten en legden we weinig druk. Zo verloren we terecht de 1e set. De setstanden weten we momenteel niet meer precies, de standen zijn nog altijd niet doorgevoerd bij de bond en bij uitzondering hebben we ze zelf ook niet genoteerd.

Boos op onszelf, gingen we de 2e set orde op zaken stellen was het plan. Kim kwam er op dia in voor Kyra en Kyra ging spelverdelen. Meteen pakten we een voorsprong. We haalden wat meer van de grond en wisten slim de ballen bij hen neer te leggen. Het ging nog steeds niet gemakkelijk en Woerden kwam halverwege de set ook weer dichterbij. Hard werken dus. Kim serveerde lekker en zo konden we weer wat afstand nemen. Met meer positiviteit zetten we door en trokken we de stand gelijk: 1-1.

De 3e set was een beetje een kopie van de 2e. Het ging op en neer. Met fases hadden we de zaken op orde en wisten we mooi te scoren of een kill block te zetten. Zelfs Sandra lukte dat een keer en belofte maakt schuld; Floris en Anto deden een dansje. Maar er waren ook te veel fases dat de pass niet kwam, de rally-pass slordig was, we het blokkerend net niet redden of de ballen niet in de gaten wisten te leggen. VTC Woerden wist daar dan goed gebruik van te maken, tot het ons weer lukte de druk wat meer bij hen te leggen. Met hard werken wisten we door te drukken en te winnen.

Het leek erop dat we doorhadden hoe we op een dag dat we niet in vorm zijn toch kunnen winnen. Leek. Want in de 4e set ging het weer helemaal mis. Binnen no time keken we tegen 8 punten achterstand op! Zwoegen was het. En proberen de energie en positiviteit erin te houden. Eline kwam erin voor Kim, waardoor Kyra weer ging aanvallen. Met hard werken lukt het om het niveau ietsjes op te krikken. Anne kwam erin voor Daphne. Maar het mocht allemaal niet meer baten, de set ging naar VTC Woerden.

Met Eline, Kyra, Daniela, Lieke, Sandra, Daphne en Hanneke – ja weer de opstelling van de 1e set – gingen we de 5e set in. Deze wedstrijd gingen we toch potverdrie niet helemaal uit handen geven!
Hetzelfde beeld bleef: hard werken, veel foutjes en af en toe een mooie bal wisselden elkaar af. De scheidsrechters bleven soms wat dubieuze beslissingen nemen, maar dit was naar beide toe gelukkig.

We hebben nog nooit zoveel tijd en ruimte gekregen om te dweilen. Op zich heel fijn, maar je kan ook overdrijven…als we met de handdoek allang opgeborgen allemaal weer klaar staan en geconcentreerd naar de serveerder kijken, dan kan je ervan uitgaan dat alles droog is. En ja, inderdaad, het is ook nooit goed 😉 Maar de set, en daarmee de wedstrijd, was wel voor ons!

Poeh. Tevreden konden we hiermee niet zijn. Behoorlijk gefrustreerd besloten we na een goede nabespreking meteen de warme douche op te zoeken en door te gaan naar de Mac, in plaats van in het gedreun in de kantine plaats te nemen voor een drankje. Een deel ging daarna nog even spelletjes spelen, wat er een stuk leuker aan toeging dan het eerdere volleybalspelletje 😉

Het geluk staat alsnog wel aan onze zijde, want concurrent Vives verloor van Taurus – dat zich nu ook echt met de titelstrijd is gaan bemoeien – en Huizen liet ook een punt liggen. De schade blijft dus beperkt. Deze wedstrijd vergeten, lekker trainen deze week en dan op naar een mooi potje tegen een van die concurrenten: Vives. Komen jullie ons de 17e om 17.00 uur aanmoedigen in De Bunt?

gh @ VoV, verslag van en foto via Hanneke van den Broek, Sovoco Dames 1.