Spaarnestad wint, maar verliest coach

VoV, 07-02-2017. 6:08 uur. Weet u nog, Haaglanden? Spaarnestad versus nummer 7. De heren maakte het echter niet uit wie er tegenover hun zou staan, want zoals aanvoerder Pilon voor de wedstrijd al zei: “Dit wordt een wedstrijd tegen onszelf.” De heren van het eerste hadden namelijk flink wat voor hun kiezen gekregen, na een nederlaag tegen Utrecht (waar verder niet over gesproken is en wordt) kwam oefenmeester George dinsdag met slecht nieuws.

Wegens gedoe waar heren 1 buiten werd gehouden voelde hij verplicht te vertrekken, midden in het seizoen was dit geen makkelijk besluit, maar naar eigen zeggen: “Ik kon niet anders.” Assistent Cramer gaf aan de rol van hoofdtrainer te willen vervullen in afwezigheid van George, er was echter één probleem. Ze zou deze week niet training kunnen geven, en zaterdag zat ze nog in IJsland om gletsjers en mannen te bewonderen. Het eerste zat dus even zonder trainer / coach.

Oud oefenmeester Vos (geen familie van welbekende diagonaal Vos) nam het stokje over voor deze thuiswedstrijd. Voorafgaande aan de wedstrijd werden oude herinneringen opgehaald en werden de heren voorbereid op de denderende diagonaal “nummer 7”. Net zoals Haaglanden vorige wedstrijd een team om hem heen gebouwd hadden werd dat nu bij Spaarnestad ook gedaan.

De eerste set bleek te gaan zoals het in de eerdere wedstrijden van het seizoen ook ging, de jonge mannen verraste zichzelf met een goed stabiel niveau. De pass lag goed en de focus lag even niet bij de randzaken, maar puur bij de wedstrijd. Oefenmeester Vos hield iedereen scherp en zelfs libero Reemer leek gefocust te zijn op de geel – blauwe bal. Van Viersen wist zijn aanvallers goed te vinden en met op de buitenkant Pilon en Ten Asbroek kon de set mooi uitgespeeld worden. 25-21 was een duidelijk resultaat en liet deze set mooi zien.

Uit de tweede set bleek dat Spaarnestad niet veel veranderd was, wisselend niveau en er moest harder aan de kar getrokken worden. Nummer 7 bleek niet alleen en de nummer 3 van Haaglanden bleek ook een nog niet eerder niveau te laten zien. De linker- en rechterzijde werden bestookt met harde ballen wat ervoor zorgde dat het rallyspel niet op gang kwam en er vooral over en weer gescoord werd. Het liep lang gelijk op en de dertig werd net niet gehaald, met 29-27 konden de punten in Haarlem gehouden worden.

De derde set bleek een pijnlijke, Ten Asbroek en Van Viersen werden gewisseld voor Vos en Arzbach en zij hoopte het verschil te kunnen maken, dit verschil bleek echter niet van hun te komen. De befaamde nummer 7 viel licht geblesseerd uit en de enige wissel op de bank moest in zijn schoenen staan. Met vermoedelijk maat 41 kon hij de ruime schoenen van de nummer 7 niet vullen, het team gebouwd op nummer 7 viel als een kaartenpakhuis ineen en er werd eenvoudig naar de overwinning geserveerd met 25-12.

De vierde set bleek Haaglanden echter zeer flexibel, waar het eerst om nummer 7 gebouwd leek werd het nu om nummer 3 gebouwd. Wederom werd vooral onze linkerkant bestookt met aanvallen van een lange man en de andere zijden bleken weinig te scoren. Langzaam kwamen de Haaglanders op gang, maar met onze blokkering in de diagonaal en Reemer op de zijlijn was het te laat voor de bezoekers. Met 25-21 kon Spaarnestad met vijf punten extra weer de derde plek bekleden.

De selfie bleef uit, dit bleek een eerbetoon aan elke gewonnen wedstrijd met Christophe George, zonder de betoverende selfiestick van de Belgische international blijven de foto’s u bespaard. Wel danken wij Christophe George voor het afgelopen anderhalf jaar bij Spaarnestad en wensen wij hem het beste toe in zijn coach – carrière en misschien zelfs zijn wederopstanding als speler.

gh @ VoV, verslag van Tijmen Arzbach, Spaarnestad heren 1