Vizier op volleybal

 

Steakers in sporthal Neede

Ik was onlangs in de sporthal in Neede, dat is al een tijdje geleden hoor, en zat daar in het sportcafé een colaatje te drinken. Al pratend met de zéér leuke dame achter de bar kwam ter sprake dat ondergetekende bij “Nomen Nescio” actief was. “Heren1 of veteranen” vroeg ze fronsend met haar wenkbrauwen. Nou ja, ik heb ooit eens tegen een bal aangeslagen, je wilt een goed gesprek gaande houden en ook een beetje indruk maken en  “dames1” klinkt ook niet echt logisch, dus was het antwoord  “heren1, natuurlijk”.

Kijkt ze me onthutst aan en zegt: “Als je maar niet weer op die gekke ideeën komt, daar zijn we hier helemaal niet van gediend.” Ze maakte zich snel uit de voeten. Ik wist niet wat me overkwam, maar toen ik dit voorval onlangs binnen “Nomen Nescio” vertelde kwam via een lange omweg de aap uit de mouw. Onderstaand volgt één argument om je niet anders voor te doen dan je bent. Dat kan tegen je werken. Een verhaal uit de bundel VoV sterke volleybal verhalen. 

Na een gespeelde wedstrijd is het een goed gebruik in volleyballand om niet meteen een verfrissende douche te nemen. Neen, eerst moet de vocht behoefte van de inwendige mens gelest worden voordat de transpiratiedruppels van lijf en ledematen door het putje worden weggespoeld. Dat is dus direct na de match het sportcafé of de kantine in en wat drinken. Tja, en als je behoorlijk moe bent wil het nog wel eens voorkomen dat je blijft plakken. De zin om te douchen wordt minder en al snel wordt een verkwikkend frisdrankje vervangen door wat biertjes. Douchen wordt een vervelend ‘moetje’ en gaat tegen staan. Uitstellen dus.

En als je in je eentje gaat ben je weg van de gezelligheid. Dus blijf je toch maar weer zitten. Napraten, de wedstrijd nog eens de revue laten passeren en kleine daden worden fantastische volleybal momenten op World League niveau. Altijd gaat het over de pass die wel of niet goed lag, het blok dat er wel of niet stond en de spelverdeler. De spil waar alles steeds weer omdraait. De tijd vliegt voorbij. Overdrijven, nee dat doen volleyballers niet. Wolken drijven over, wij overdrijven niet. Het is gezellig, helemaal als je gewonnen hebt en de éne meter bier de andere opvolgt.

Dat gaat net zo lang door tot er iemand het voortouw neemt en zegt: “Kom op, we gaan nu met z’n allen douchen. Straks verder.” Douchen wordt dan een sociaal gebeuren en verstevigt de onderlinge band in het team. In Adam of Eva kostuum zijn we allemaal gelijk al zal niet iedereen het daarmee eens zijn.  Zo moet het ook ongeveer gegaan zijn een aantal jaren geleden in Neede. De diepere betekenis achter de opmerking van de dame achter de bar in het sportcafé aldaar had daar alles mee te maken.

Wat was namelijk het geval?  Na een door “Nomen Nescio” heren 1 gewonnen wedstrijd tegen Dynamo, werd vermoeid een pilsje gepakt, en nog één en nog één en …etc. Totdat iemand zei: “Het wordt tijd om te gaan douchen. We gaan nu onder de douche.”  Met zijn allen tegelijk de kleedkamers opgezocht en douchen. Kerels die een biertje hebben gedronken en gezamenlijk douchen vertellen de meest wilde verhalen en komen met de meest wilde ideeën op de proppen. Zo ook dat heren  team.

In de sporthal was op dat moment nog een wedstrijd gaande en er zat nogal wat publiek op de tribune. Iemand kwam onder de douche met het idee om een “streaker  polonaise” door de sporthal te houden, maar dan met één sok aan . Eerst natuurlijk veel lol vooraf, de grappen en grollen volgden elkaar in hoog tempo op. “Moet ik de hand er dan voor houden?  Man, jij hebt niks om de hand voor te houden. Neen, de handen gaan bij elkaar op de schouders anders is het geen echte polonaise!! Lopen we dan wel héél dicht achter elkaar?? Ja, maar ook weer niet te dicht, hè!!  Ik loop in ieder geval niet vooraan!!”

Steevast klonk er een bulderend gelach door de doucheruimte na weer een te gekke opmerking. Kerels onder elkaar, gezamenlijk onder de douche. Wat een lol, vooral  onderbroekenlol. Helemaal door het dolle heen. En dat alles omdat men een blote billen parade door de hal wilde organiseren, met maar één sok aan. Onder het afdrogen nam het idee steeds vastere vormen aan en daagde men elkaar steeds meer uit om het ook echt te doen.

“We durven dat toch niet en jij al helemaal niet.”  Oh neen, wedden! Waarom wedden we? Om bier natuurlijk, dat is toch zo logisch als dat één en één twee is.  Maar dat van die sok, dat zat ze niet lekker, en helemaal naakt was ook al zowat. In Adamskostuum op één sok door de hal huppelen, als een stelletje helden op sokken.  Neen, niet in Adamskostuum maar als “The Red Hot Chili Peppers”, kwam iemand ineens op een lumineus idee. Van die beroemde LP hoes. Waarin ze naakt met een sok om, nou ja met een sok om “hun mannelijkheid” achter elkaar aan liepen. En zo traden ze ook al eens op

Waarom wij dan niet, ze hoorden de speaker al omroepen:  “Ladies and Gentlemen, may I have your attention please! For the first time in Neede. Please welcome THE RED HOT CHILI VOLLEYBALL PEPPERS !!!”  Zo gezegd zo gedaan.  Een mooie optocht was dat.  Noorse sokken, katoenen sokken, kniekousen, kortom omhulsels in alle geuren, kleuren en maten. Passend om  bij hetgeen er onzichtbaar gehouden moest worden. Kunt u zich de commotie voorstellen toen het stelletje streakers de zaal binnenkwam tijdens de volleybalmatch en ze er hun polonaise rondje liepen.

De “oh’s” en “ah’s” waren niet van de lucht. Er werd gelachen, er was applaus en er werd luid “Boeh” geroepen. Er zat zelfs een dame op de tribune die haar bril uit het tasje haalde om toch vooral niks te missen. En naast haar zat een meiske dat wel enige gelijkenis met de juffrouw  van achter de bar uit het sportcafé vertoonde. Een dijenkletser van eerste orde zoals er al jaren niet meer in Neede was geweest. Te gek voor woorden dat die nette, beschaafde goed opgeleide volleyballers een dergelijk ‘streak’  durfden  uit te halen.

Nu weet ik ook waarom ik in het vervolg beter kan zeggen dat ik heb gevoetbald en niet gevolleybald. En al helemaal niet bluffen door te zeggen dat je ooit eens in een heren1 team hebt gespeeld. Je weet namelijk niet welke verrassing je te wachten staat.