Terugblik: Oranje (v) in 2014
Ja lezers, het zit er al weer bijna op. Het kalenderjaar 2014 is zo voorbij. Een prachtig volleybaljaar met WK ‘s, World Grand Prix en World League toernooien. Onderstaand laten we de prestaties van de Oranje dames nog eens de revue passeren. Vanaf het WK Kwalificatie toernooi in Kroatië in januari tot aan het vertrek van de bondscoach en zijn assistent in november en december. Hoogtepuntjes, maar ook dieptepunten. Volleybalzaken die ons raken. En we moeten ervoor waken, dat ze ons niet kraken. Een schaarse toon uit de loftrompet en wat noten uit een treurmars.
Met de volgende Oranje selectie ging bondscoach Gido Vermeulen in januari van start: Laura Dijkema, Femke Stoltenborg, Myrthe Schoot, Quinta Steenbergen, Robin de Kruijf, Yvon Belien, Maret Grothues, Kim Renkema, Anne Buijs, Celeste Plak, Manon Flier en Judith Pietersen.
Oranje begon het jaar 2014 in januari met de WK kwalificatie tegen Frankrijk (3-0 winst), Hongarije (3-0 winst) en gastland Kroatië (2-3 verlies). De ploeg mocht ondanks dit verlies toch naar het WK in Italië, omdat onze Zuiderburen zo vriendelijk waren om Polen met 3-0 te kloppen. Nederland behoorde tot de beste twee nummers twee. Met de hakken over de sloot dus, maar er wel over, zonder natte voeten!
Caroline Wensink gaf te kennen te stoppen met volleybal en Maret Grothues raakte in januari ernstig geblesseerd. Toen werd er nog op vertrouwd dat zij tijdig voor het WK hersteld zou zijn, later bleek dat een illusie. In maart werd de poule – indeling bij het WK bekend. Nederland was ingedeeld bij Rusland, Thailand, Kazachstan en later werden daar nog de VS en Mexico nog aan toegevoegd. Pittig! Wat heet pittig! Bijzonder heet en pittig, wetende dat alleen de punten, behaald tegen de eveneens naar de tweede ronde doorgaande teams, meetellen in de tweede ronde.
In april maakte bondscoach Gido Vermeulen zijn voorlopige selectie van 23 speelster en het af te werken programma voor 2014 bekend, waarin uiteraard de prominentste plaats werd ingenomen door het WK, dan volgde de World Grand Prix en verder waren er oefenwedstrijden tegen Bulgarije (3 x winst) en België (ook 3x winst) en oefentoernooien zoals het Boris Yeltsin Cup, de DELA Trophy (vs Duitsland) en de Gelderland Cup (vs Turkije). Oranje werd 3de bij de Boris Yeltsin Cup. Femke Stoltenborg werd daar de beste spelverdeelster van het toernooi en Judith Pietersen MVP.
Van de 23 speelsters in de voorlopige selectie bleven er 14 over voor de World Grand Prix. Ten opzichte van de geselecteerden in januari waren er de volgende wijzigingen. Erbij kwamen Karine Muijlwijk, Lonneke Sloetjes, Flore Gravesteijn, Esther van Berkel, Carlijn Ghijssen – Jans, Nicole Koolhaas en Kirsten Knip. (Voorlopig) waren om diverse redenen afgevallen Quinta Steenbergen, Maret Grothues, Kim Renkema, Manon Flier en Myrthe Schoot.
In juli begon Oranje aan het World Grand Prix toernooi in Puerto Rico. Nederland kwam uit in de Topdivisie van de World League. Na Puerto Rico gingen de toplanden uit deze groep via Leuven (België) voor het afsluitende WGP weekend naar Doetinchem. Polen, België en Puerto Rico waren daar te gast. Tot aan Doetinchem was het allemaal halleluja voor wat betreft de resultaten van Oranje, in Doetinchem kregen de dames de eerste nederlaag te verwerken. Puerto Rico was met 3-2 te sterk. Wel werd er daarna nog met 3-0 van België en Polen gewonnen. Oranje reisde naar Polen voor de Final Four Finale, waar voor de winnaar een kaartje voor de Final Six in Tokyo, Japan klaar lag.
In de halve finale versloeg Oranje Puerto Rico in vier sets, België won van Polen en de strijd voor een retourtje Tokyo ging dus tussen Nederland en België. Met het bekende resultaat. Het hele jaar had Oranje van de Belgen gewonnen en nu het erop aankwam ging de strijd met 3-2 verloren. Om nooit te vergeten, Lise van Hecke scoorde 41 keer! En we konden er niets tegen doen. Nederland zakte na de WGP twee plaatsen op de FIVB World Ranking.
Vervolgens verloor Oranje de strijd om de DELA Trophy tegen Duitsland, kregen Caroline Wensink en Kim Staelens, die ook had aangegeven met volleybal te stoppen, bondsspelden uitgereikt voor hun verdiensten voor Oranje en hun volleybalcarrière en won Nederland de Gelderland Cup in Doetinchem tegen Turkije. Twee toernooien, die als voorbereiding op het WK werden gespeeld tegen sterke tegenstanders.
In september vertrok de ploeg naar Italië om op het WK de volleybalwereld te verbazen. De volgende dames moesten die belofte waarmaken. Op spelverdeling: Femke Stoltenborg en Laura Dijkema. Op mid Robin de Kruijf, Yvon Belien, Carlijn Jans en Quinta Steenbergen. Als passer lopers Celeste Plak, Anne Buijs, Lonneke Sloetjes en Quirine Oosterveld. Op de diagonaal Judith Pietersen en Manon Flier. En als libero’s Myrthe Schoot en Kirsten Knip.
Tegen Kazachstan werd met 3-0 gewonnen, tegen Thailand II werd hetzelfde resultaat geboekt, de VS was een maatje te groot (3-0 verlies) en Rusland besliste de derde set met 27-25 voor zich, toen Nederland, zoals wel vaker dit jaar verzuimde de tegenstander kordaat het zwijgen op te leggen. Rusland ging er met een 1-3 zege vandoor. Daarna won Oranje nog met 3-0 van Mexico.
Manon Flier haalde haar 400ste cap in de poulefase bij het WK, Nederland ging door naar de tweede ronde en begon daarin met 3 punten op de vijfde plek. Tegenstanders waren Servië, Brazilië, Turkije en Bulgarije. Van Servië werd met 3-0 verloren, nadat het weer twee keer in de setfinale niet werd afgemaakt. Brazilië liet zich door Oranje in de eerste set verrassen (25-23) maar zette dat daarna recht en won met 3-1. Eenzelfde voor Oranje negatieve uitslag kwam er tegen Turkije op papier en voor het goede gevoel, en alleen daarvoor, werd de laatste wedstrijd met 3-1 van Bulgarije gewonnen.
Oranje sloot het WK als 7de van poule F in de tweede ronde af en was daarmee uitgeschakeld voor verdere deelname. Dit resultaat werd als uiterst teleurstellend ervaren. USA werd wereldkampioen, Nederland eindigde in het eindklassement op een met Kroatië gedeelde 13de plaats. Uit Europa eindigden Italië, Rusland, Servië, Duitsland, Turkije, België en Bulgarije voor de Oranje equipe. Na het WK steeg Oranje drie plaatsen op de FIVB World Ranking, waar ze nu de 17de plaats bezetten.
En wat hebben de Oranje dames nu precies gewonnen in 2014, welke prijzen zijn er binnengehaald? Juist de Gelderland Cup!
Het ene toernooi was nog maar net afgelopen, toen de focus alweer op het volgende gericht werd. In Antwerpen werd op 12 november de loting verricht voor het EK 2015, dat in België en Nederland wordt gespeeld. Nederland werd in een poule met Italië, Polen en de winnaar van het duel Frankrijk / Slovenië geloot. “Dit is een mooie maar ook zeer uitdagende loting” zei bondscoach Vermeulen. “Een prachtig affiche.” Op 18 november maakt de Nevobo de overstap van Vermeulen naar de mannenselectie bekend. In december volgde Ron Zwerver zijn voorbeeld en kon de bond op zoek naar een nieuw trainersduo.
En geloof het of niet, maar wij van VoV hebben geen enkele invloed op de aan te stellen nieuwe bondscoach en zijn assistent. Toch worden ons tips gegeven en namen verstrekt om rekening mee te houden. Zoals “de bondscoach zou ook een Engelstalige kunnen zijn, met toch enige kennis van het Nederlandse volleybal.”
Genoemd werd ene Chris Gonzalez, hij was ooit coach van Amstelveen en later assistent bij Voléro Zürich en nu coach bij Kralove Pole BRNO. Als er Belgen in aanmerking zouden kunnen komen zijn dat wellicht Gert Vandebroek, nu bondscoach bij de Belgische dames, of Stijn Morand (Paris St. Cloud). Ook Jan De Brandt, nu trainer bij de Hongaarse nationale ploeg werd naar ons toe genoemd. En verder? Peter Murphy, met een goede fanatieke assistent naast zich, Teun Buijs, Avital Selinger. Het grote gissen is begonnen aan het eind van 2014, 2015 zal niet alleen daarover uitsluitsel geven.
gh @ Vizier op Volleybal. Foto FIVB.