Tess von Piekartz: “Uit het oog,….“ nee hoor!

Inmiddels is de competitie in Duitsland al weer een tijdje bezig en heeft de voormalige Set-Up ’65 en Pollux spelverdeelster Tess von Piekartz kennis kunnen maken met, en zich een eerste oordeel kunnen vormen over de voors en tegens van een buitenlands volleybalavontuur. Weliswaar is Münster niet te ver over de grens en naburig genoeg om wekelijks de vla en de hagelslag mee te kunnen nemen, maar het is in het buitenland, hoe je het ook wendt of keert. “Andere Leute, andere Sitten” zeggen we dan maar op ons beste Duits. Dat die veranderingen voor een jeugdige volleybalster niet gemakkelijk zijn, blijkt wel uit de antwoorden van Tess.

Hallo Tess, hoe is het met je?

“Met mij gaat het goed, ik ben erg druk, maar het gaat goed! Naast het volleybal doe ik er namelijk ook nog een volledige HBO opleiding bij. Ik zit in het derde jaar van personeel en organisatie. Op zich gaat dat ook wel goed, maar het vraagt wel veel van je, omdat ik nooit naar de lessen ga en bijna alles via thuisstudie (in Münster) moet doen. Alleen als ik een tentamen of een afspraak heb ga ik naar school in Enschede.  Dit is ongeveer driekeer in de acht weken. Ik probeer het op die manier allemaal bij te benen.”

“En met volleybal gaat het ook steeds beter. Ik vond het in de eerste weken wel erg moeilijk, maar nu wordt het steeds leuker. Na een poosje leer je de meiden wat beter kennen en toen Lonneke (Sloetjes) zich, na de Oranje perikelen, ook bij ons voegde werd het steeds prettiger hier, ging het volleybal steeds beter en kan ik gerust zeggen dat ik nu super goed te pas ben. Ik heb het nu heel erg na mijn zin hier in Münster en vind het heerlijk in mijn huisje!”

Hoe is de (late) transfer je bevallen?

In de eerste periode na de transfer had ik het erg moeilijk. Ik vond er eerst niet zo veel aan en was bang dat ik de verkeerde keuze had gemaakt. Alles was ineens nieuw. Meer volleybal, op mezelf wonen (eerst alleen, want na twee maanden kwam Lonneke pas), een andere, nog grotere stad, een andere taal en dat allemaal tegelijk.

Wat ik al zei, de eerste paar weken was het moeilijk, daarna ging het steeds beter en nu is het super gezellig en hartstikke leuk!  Ik ben blij dat ik de overstap naar Münster heb gemaakt, ik heb er al heel veel geleerd en wil er nog veel meer leren.

Je heb elke wedstrijd invalbeurten, is dat (voorlopig) jouw rol?

Ja, dit is mijn voorlopige rol in het team. En dat is geen verassing voor me, dit wist ik voor de tijd. Op dit moment krijg ik steeds meer invalbeurten en knok er uiteraard wel voor om zo veel mogelijk te spelen. Ik ben zeer tevreden met die keren dat ik als wisselspeelster het veld in moet en met de speelminuten die ik krijg. Uiteraard wil ik meer, maar daar doe ik dan ook mijn stinkende best voor.

Hoe is het niveau t.o.v. de DELA League?

Het niveau is wel wat hoger dan in Nederland, maar dat komt ook omdat er in Duitsland meer geld voor volleybal beschikbaar is dan in Nederland en de clubs dus betere speelsters kunnen aantrekken, meer kunnen trainen etc. In Duitsland zijn heel veel teams van ongeveer gelijk niveau, dus je speelt bijna elke week wel een topper, die vaak erg spannend zijn.

Hoe bevalt het reizen?

Het reizen bevalt me eigenlijk wel prima. Eerst zag ik er wel iets tegen op, omdat ik vaak een beetje wagenziek ben, maar het bevalt me super. We gaan met een grote luxe touringcar en kunnen bijvoorbeeld na verre uitwedstrijden goed slapen in de bus. In de bus kijk ik verder veel series. Ik ben nu bij het zesde seizoen van “One Tree Hill” dus ik vermaak me wel. En je stelt je er op in, vandaar dat het dan toch wel snel en makkelijk gaat.

Hoe is het om in bijna elk duel een Oranje international te treffen?

“Dat is echt super! Het lijkt soms wel Nederland. Geintje! Dit jaar spelen er veel Nederlanders in de Bundesliga en het is best wel leuk om elke keer bekenden te zien en om na de wedstrijd een praatje te maken. Wij hebben dan ten opzichte van hen het voordeel dat we in Münster spelen, lekker dicht bij de grens. Nagenoeg elke week kunnen wij wel een dagje naar huis en dat is voor die andere speelsters allemaal wel een stukje moeilijker.

Tess bedankt, en veel succes met volleybal en studie.