Thor weet goed om te gaan met de druk

VoV, 30-01-2019. 5:17 uur. Na de verloren wedstrijd van vorige week stond de druk er  volledig op voor de dames van Thor. Zeker gezien het feit dat ondergetekende had aangegeven om enkel bij een 0-4 het wedstrijdverslag te schrijven. Er moest wat gebeuren en je moet de dames toch op een of andere manier motiveren. De tijdstippen van de wedstrijden worden overigens steeds erbarmelijker. Was het eerst mooi rond de klok van 5 uur zodat je daarna lekker een hapje kon doen, zit je tegenwoordig nog met je ontbijt in de keel en moet je al tegen een balletje aanslaan.

Allemaal niet ideaal en ook voor de bezoekende supporters zijn dit moeilijke omstandigheden. Je hebt ineens nog een hele middag en avond voor je na zo’n wedstrijd. Niet gezamenlijk naar snackbar Den Uyl, aanrader! ( Kyra, sponsoring is weer geregeld! ) of eetcafé het Centrum. Hier zitten zowel speelsters als supporters niet bepaald op te wachten en de irritaties hierover beginnen langzaam op te lopen…

Naar de wedstrijd:  In Utrecht wordt totaal geen rekening gehouden met supporters die een wedstrijd volleybal komen kijken. Een soort van tribune met een loop pad vooraan en een reling waardoor je niet eens de gehele wedstrijd kan zien. Je weet wel, net een mooie rally en dan komen er weer twee mensen voorbij die een veld verder moeten zijn. Alsof dat overigens nog niet erg genoeg was plaatsen ze het scorebord ook nog eens op een manier dat het onmogelijk is voor de supporter om de stand te zien.

Daar zit je dan met je goede gedrag, continu dezelfde mensen die voor je neus langs lopen en dan ook nog eens jijzelf die om de 5 punten op moet staan om te kijken wat de stand ook alweer is. Nee, niet bepaald supportersvriendelijk daar in Utrecht. Buiten deze zaken hoorde je mij niet klagen overigens! Julia haar moeder en oma waren, zoals bijna altijd, weer aanwezig vandaag. Dat betekende voor mij weer een goede zak snoep en anderhalf uur lang praten over van alles en nog wat. Een betere middag kon ik mij in ieder geval niet wensen…..

Over Julia gesproken. Kijk ik ben groot fan van haar spel. Heeft nagenoeg alle ballen, is bepalend en laat met haar nog jonge leeftijd zien dat zij toch de nodige ervaring heeft om de rust in het team te brengen. Maar daar wilde ik het niet over hebben. Nee, waar het mij omgaat is dat het mij opvalt dat er steeds meer supporters voor haar op de tribune zitten. Vandaag zelfs een Engelsman die voor het eerst een wedstrijdje Volleybal zag. Nou kon ik niet ontdekken dat die het spel snapte, wel wilde die alles weten over de speelwijze van de libero en was het ook moeders weer die een extra stoel aan wilde bieden voor aan de etenstafel. Vakkundig heb ik het proberen te omzeilen maar de vraag naar de libero van Thor begint toe te nemen……

Sorry voor het afdwalen lezers, jullie willen natuurlijk wat lezen over die wedstrijd. De wedstrijd was eenzijdig. De druk zat er vanaf begin af aan goed op bij de dames van Utrecht. Vooral Joyce was een van de voorvechtsters vandaag. Het is jammer dat er wederom geen vrouw of the match stemming was. Het lijkt er wel een beetje op dat Nikki het, wanneer zij zelf niet genoemd wordt, deze stemming ‘plotseling’ vergeet. Nou ik niet hoor mensen, Joyce was het wat mij betreft vandaag! Zoals ze zelf zei, het kwam uit mijn tenen en ik kan niets anders zeggen dan dat, dat in ieder geval wel te zien was!

Nogmaals, de druk was hoog. De dames van Utrecht mochten spartelen tot halverwege de set waarna de aanvallende dames van Thor punt na punt binnensloegen. Lisanne, Nikki, Rienke, Mandy en Joyce verhoogde even hun tempo. Vooral Lisanne is dan niet bij te benen en mede door de slimme ballen van Rienke ging de eerste set 21-25 naar de dames uit Bergambacht.

De tweede set zagen we een aantal mooie rally’s met geweldige verdedigende acties van de dames. Vooral Joyce, Marit en daar is ze weer, Julia deden dit voortreffelijk. Moeders werd steeds enthousiaster op de tribune en ik profiteerde kostelijk van het nodige snoepgoed! Als het goed gaat, blijft er voor mij meer over dus hoor je mij echt niet klagen. De tweede set was een gemakkelijke en werd zonder problemen gewonnen met 15 – 25. Utrecht leek gebroken…..

Tjah en dan komt die derde set hee. Concentratie weg, pass loopt niet en als ook Nikki dan nog eens die ballen met een noodgang uit gaat slaan dan weetje het wel. Er moest gewisseld worden. Nikki, Marit eruit en Sanne samen met Lotte erin. Kijk over Sanne zou ik wel wat positiefs kunnen zeggen hoor, dat zou ze ook meer dan verdienen! Echter, ga ik dat niet doen zolang zij mij die Marrokaan blijft noemen.

Voor wat hoort wat laten we maar zeggen! Lotte is overigens, mijn inziens, degene die de wedstrijden aan elkaar speelt. Daarmee bedoel ik, als zij erin komt ontstaat er weer rust. Lijkt het gedurende de wedstrijd de verkeerde kant op te gaan, dan is daar Lotte die deze rust weer terug kan brengen. Gelukkig ben ik geen trainer van dit elftal want in dat geval zou ik moeite hebben met de keuze voor de spelverdeelster. Zonder twijfel is Marit de beste spelverdeelster van deze competitie maar de manier waarop Lotte bijdraagt aan de overwinning vind ik minstens zo bewonderenswaardig te noemen! Een beter duo bestaat er niet in deze competitie…..

Terug naar de wedstrijd. We konden weer aanhaken en de dames kregen weer wat meer concentratie in hun spel. Nadat ook Kyra erin kwam leek de 3de set uiteindelijk toch een gemakkelijke overwinning te worden. Leek helaas, want bij een 14-21 voorsprong wist Utrecht 6 punten achter elkaar te maken en terug te komen tot 20-21. Het werd gevierd als een overwinning door de trainer van Utrecht die zelfs bij het 20ste punt nog even met twee gebalde vuisten het veld in kwam rennen.

Was het zijn enthousiasme of wat het zijn onwetendheid dat een set tot de 25 punten gaat? Ik zou het niet weten maar na zijn oerkreet en de laatste twee wissels van deze set door trainer Sieme wisten de dames van Utrecht geen punt meer te pakken. 20-25 werd het en de trainer kreeg van onze Engelse supporter nog een mooie ‘’ Almost, but you F*cked it up’’ naar zijn hoofd geslingerd.

Kijk en dan komt die vierde set. Ik wil daar toch even wat over zeggen eigenlijk. Ik vind het belachelijk. Ik weet niet wie die regel heeft verzonnen maar hij slaat nergens op. Je wint of je wint niet. Een vierde set spelen voor een extra punt of twee slaat gewoon nergens op. Je kan een heel jaar 4-0 winnen, twee wedstrijden van je naaste concurrent verliezen ( Armixtos) maar toch kampioen worden.

Schandalig! Kijk ik kom uit de voetbalwereld, heb er verder geen verstand van maar loop er wel rond. Als zo’n Feyenoord dan van Ajax wint met 6-2, kunnen we dan ook niet gewoon een punt of 3 extra krijgen? Wel zo makkelijk toch. Nee, het is krom en slaat nergens op. Moet je nagaan, worden zij straks kampioen door de 4-0 maar stonden ze onderling twee keer voor lul. Ongelofelijk maar waar……

Sorry, ik dwaalde weer af. Die vierde set dan. Ging nergens meer over en er was geen vuiltje aan de lucht. Ja, zo leek het misschien wel voor Utrecht want ze deden leuk mee maar het is zoals elke keer. Even gas erop en de punten komen onze kant op. 18-25 en daarmee werd een heerlijke 0-4 overwinning binnen gehaald. Gejuich op het veld, gejuich op de tribunes want ondanks dat we het nauwelijks konden zien, hebben ook wij wederom van de dames genoten!

Al met al was het weer een mooie middag in Utrecht. 0-4 is de beste reactie na de verloren partij van vorige week. Goed voor het moraal, goed voor de teamspirit. Er is nog altijd geen vrouw over boord. Samen ervoor gaan, samen ervoor strijden. Het team sluit perfect op elkaar aan, vult elkaar aan en durft dingen tegen elkaar uit te spreken.

Plezier genoeg maar wel gezamenlijk richting een doel. En luister nou, wij van Thor zijn helemaal niet degene die aanzet zijn. De dames van Armixtos moeten zich bewijzen, wij blijven gewoon zorgen dat hun continu achterom moeten blijven kijken. De druk ligt bij hun en zoals de laatste weken wel is gebleken. Wanneer er in Amsterdam een beetje druk op de ketel zit, gaan ze vanzelf spartelen……!

Tot volgende week supporters, tot Woerden uit want ook daar gaan de dames weer voor de overwinning! Tot dan…….

gh @ VoV, verslag van Wesley Vliegendekeeper via Ester Rongen. Foto Facebook Thor.