Toklied Peelpush II klinkt bij Stravoc

VoV, 16-01-2018. 6:22 uur. Afgelopen zaterdag stond alweer de 1e ronde van de tweede competitiehelft op het programma voor Peelpush Dames 2. Ons TEAM (en dat mag je wel in dikke hoofdletters schrijven) heeft in de 1e competitiehelft iedereen verrast: menige tegenstander, de supportersschare, de vereniging maar ook de speelsters zelf.

Van dit extreem jonge team in de 1e Divisie (met een gemiddelde leeftijd van 17,33 jaar) werden pas punten verwacht in de 2e competitiehelft. Te meer bijzonder daar het merendeel van de speelsters vorig jaar één tot drie klassen lager speelden, de selectie klein is en onze spelverdeelster Eke ook nog vanwege een blessure een aantal wedstrijden heeft gemist

Groot was dan ook de verbazing dat rond Kerst de teller toch al op 19 punten stond. Jammer voor Peelpush is echter dat de onderlinge verschillen op één team na erg klein zijn. Vier punten pakken of vier punten verliezen kan twee à drie plaatsen winst of verlies opleveren. Na de 3-1 winst tegen Zaanstad moesten nu tegen Stravoc weer de nodige punten gepakt worden. In de thuiswedstrijd hadden we Stravoc op de knieën toen Eke door haar enkel ging.

We hadden dus wat goed te maken! Om in de wedstrijdmodus te komen na het lange Kerstreces had Johan dinsdag jl. een oefenwedstrijd tegen 2e divisionist VC Olympia geregeld, een wedstrijd die soeverein met 4-0 gewonnen werd. Stravoc ‘uit’ is echter altijd lastig: de kleine hal, het publiek om het veld en een fanatieke aanhang.

Toen de scheidsrechter om 19.00 uur op zijn fluitje blies zat de zaal goed vol met zowel supporters van Stravoc alsook de ‘hooligans’ van Peelpush die zich luid en duidelijk lieten horen. Op dat vlak hadden we al gewonnen! Angelique nam de honneurs waar omdat Johan Heren 1 moest coachen en begon met de opstelling waarbij Eke en de dia’s Liselotte en Ayla (diagonaal – spelers voor de leken onder ons) continu wisselden om steeds drie aanvallers aan het net te hebben. Peelpush schoot uit de startblokken en liep al snel uit. Zowat op alles werd geslagen en dat betaalde zich uit.

Stravoc kwam nog even terug, waarna Peelpush weer een sterke fase kende en flink uitliep. Op het eind van de set sloop er echter weer wat onzekerheid in het spel en kwam Stravoc, voornamelijk door servicegeweld, nog dichtbij. De set werd uiteindelijk met 25-20 gewonnen, het Olé Olé Olé schalde van de tribunes, het 1e punt was binnen maar Stravoc was wel terug in de wedstrijd.

De 2e set verliep omgekeerd aan de eerste, nu was het Stravoc dat de lijn van de eerste set doortrok en een goede start maakte, Peelpush op het eind van de set weer flink terug liet komen, maar uiteindelijk de winst met 25-21 naar zich toe trok. Geen spoor van paniek echter bij onze meiden, noch bij Angelique. De wedstrijd was nog lang en iedereen had er het volle vertrouwen in.

Dat bleek in de derde set toen Peelpush gesteund door het publiek weer het initiatief pakte en fouten bij de tegenstander ging afdwingen. Goede servicebeurten, degelijk aanvalsspel en ijzersterk verdedigen zorgde ervoor dat Stravoc in deze set geen schijn van kans had. De winst ging met 25-18 naar onze ‘talenten’. Het eerste doel, twee punten halen in zo’n moeilijke uitwedstrijd tegen een geroutineerd 1e divisie team, was bereikt.

Als je zo in de winning mood bent dan moet je het cadeautje ook helemaal open maken en gaan voor de dubbele punten. Stravoc sprak de laatste reserves aan en zette Peelpush onder druk. Lange tijd zag het er naar uit dat deze 4e set naar Stravoc zou gaan, maar de eerste  sporen van vermoeidheid en frustratie tekenden zich wel af bij de tegenstander. De koek was voor Peelpush blijkbaar nog niet op en gesteund door de ‘één-mans wave’ van broertje Spoormakers trokken de meiden de wedstrijd puntje voor puntje naar zich toe. Als een ware generaal op het slagveld spoorde Angelique de troepen aan om te blijven slaan op iedere bal. Bij het tweede setpunt was het raak, eindstand 3-1 en vier punten in de pocket! Een echte teamprestatie, well done!

Deze teamprestatie werd in de kantine nog even letterlijk luister bijgezet door het zingen van het welbekende Tok-lied, dat we dat nog vaak mogen horen.

Hiermee komt het totaal op 23 punten uit 12 wedstrijden, 3 minder dan Stravoc, 2 minder dan VollinGo en 2 meer dan WIK. Zaanstad staat 5 punten achter maar heeft nog een wedstrijd tegen een ploeg uit de top in te halen, dus die houden we waarschijnlijk net als Scylla achter ons. Zaterdag a.s. om 16.00 uur moeten de meiden weer aan de bak en dan thuis tegen de nummer 4,  Sliedrecht Sport.

Niets te verliezen en gewoon punten pakken in onze eigen Körref. Komt dat zien!

gh @ VoV, verslag van Frank Severens, Peelpush dames 2. Foto Wim Simons.