Twente ’05, jammer dat het zo eindigt!

“Het zit er op. Als team hebben we nagepraat over het seizoen. Vanaf de voorbereiding was al duidelijk dat het lastig zou worden, zeker na het vertrek van Jasper Smits. We hadden onvoldoende persoonlijkheden als een Lee Horsey in het team,  die wat extra’s konden brengen.

Over de wedstrijd tegen Alterno valt eigenlijk weinig te zeggen. Het is goed dat we wat langer mee speelden en dat we niet tegen eenzelfde afgang als afgelopen week aanliepen. We hebben de jeugd zoveel mogelijk kunnen laten spelen. Het afscheid was meer op de achtergrond, net als de teleurstellingen. De 3-0  (11-25, 19-25, 17-25) was meer dan terecht. Ons team is murw. Enerzijds omdat we niet konden brengen wat we graag wilden, anderzijds vanwege de beleving en het gebrek aan draagvlak.

Ik ben er trots op dat we het seizoen op een acceptabele manier konden beëindigen. Als het zo vroeg duidelijk wordt, na de wedstrijden tegen Gemini-S en Ecare Apollo 8, dat je het niet gaat redden, moeten je de doelen gaan bijstellen. Belangrijk is dat we als team  de waardigheid behielden, zowel naar ons zelf als naar de organisatie. Een aantal kiezen voor andere wegen, een aantal blijven. We hebben de betrokkenen op onze eigen wijze kunnen bedanken voor hun inzet. Het is jammer dat er slechts een kleine groep vrijwilligers uiteindelijk over bleef. Enkel daarom is de nieuwe constructie al positief.  In Hengelo is men erg enthousiast. Men is er nog niet, maar de wil is er en dat moet zorgen voor draagvlak.

Rinke Olthof pakt de draad op en gaat werken aan een nieuw team. Hij vormt de verbinding tussen Bonheuffer en de nieuw te vormen stichting. Hij krijgt ondanks de versterkingen een enorme uitdaging. Afgelopen seizoen heeft hij het 2e team begeleidt met wisselend resultaat. Als speler weet hij wat er nodig is. De bedoeling is dat er drie volwaardige teams ontstaan op de diverse niveau ’s. Men heeft de wil en blijkbaar de (financiële) mogelijkheden om de uitdaging aan te gaan. En dat is enkel maar goed voor het mannenvolleybal in Twente.

Ik wil iedereen bedanken voor de support. Het geeft een goed gevoel dat bepaalde mensen ondanks de resultaten, toch vrijwel iedere thuiswedstrijd aanwezig waren. De spelers waren voor mij het belangrijkste en zij hebben gedaan wat ze konden. Compliment voor de dames en heren om ons heen, zoals verzorging, krachttraining en wedstrijdanalyse. Zij waren er iedere keer weer, ondanks alles. We hebben de kans gehad om via ‘vizier op volleybal’ toch iedere week een platform te krijgen om aan te geven hoe de ontwikkelingen waren. Bedankt daarvoor.

Wij , Pim Heurman, na 10 jaar, en ik, hebben uiteindelijk de deur dicht gedaan van wat topvolleybal was in Enschede. Zowel nationale als internationale toppers hebben in de Pathmos de kleuren van Twente´05 verdedigd. Spelers zijn uitgevlogen naar Duitsland, Italië  en sommigen zijn nu zelfs opnieuw landskampioen,met  Landstede, geworden. We zullen elkaar later weer tegen komen en zeggen; “het was goed zo, jammer dat het zo moest eindigen.”

(Verslag van Henk Goor, trainer coach van Twente ’05)