Bon US vino non ha bisogno di frasche

Als de Stoep kan worden omschreven als een vlakkevloertheater heeft de Amstelcampus meer van een amfitheater. Het variété van de heren US en Sliedrecht uit de topdivisie werd aanvankelijk begonnen om 16:00. Dames 1 van US offerde de vrije zaterdagmiddag op om het balletje aan het rollen te brengen. De muziek klonk goed en het de palen stonden er net. Frank Pranger (il Balbuziente) had een anonieme kerstkaart ontvangen met de woorden ‘Een rollende steen vergaart geen mos’. Hij heeft vervolgens twee weken aan yoga gedaan en  full-time geluisterd naar: ‘The winner takes it all’, ‘Knowing me knowing you’, ‘Take a chance on me’ en ‘Dancing queen’. Het opstellingsbriefje aan ‘de tweede’ bevatte de volgende cijfers: 1, 16, 3, 11, 2 en 6. Plus een vette steekpenning. Dit liet de ogen van ‘de tweede’ uit zijn hoofd rollen, en hij heeft de hele wedstrijd met een brede grijns gefloten. Een dubbeltje kan raar rollen.

US begon sterk serverend en was vastbesloten dat de rollen dit jaar omgedraaid zouden zijn. Met ‘il coniglio dal cappello’ Luigi Ricci in de gelederen moest het goed komen. Daarbij ook nog ‘il camaleonte’ (Gert-Jan Muijs) in het veld, stond er al snel een gewonnen eerste set op het scorebord (25-22). Overigens werd de set zeer volwassen uitgeserveerd (d.m.v. in te serveren) door Kevin ‘il pezzo di frutta’ de Jong.

 De gemiddelde leeftijd van US is op dit moment blessuregevoelig te noemen. 28 en een kwart is misschien wel een unicum in de Topdivisie. Of was het Martinus van Jaap Vos en Michiel van der Kuip (’09-’10) ouder? Jaren leren meer dan boeken, zullen we maar zeggen. Toch ging de tweede set naar Sliedrecht, de servicedruk van Gerben (il tamburo con un occhio), Bas (pinze pompa acqua) en Bram (l’uva) was minder en het werd 21-25.

Jaap Andre beter bekend als: Segretario secco, kwam er in voor de jongen die minder blokjes pakte dan in set een. Robbert ‘il conoscitore di funghi’ van Leeuwen nam plaats op de bank en had zijn werk gedaan. Samen met Nick Maarse (il rametto di caprifoglio) en Kelvin Covalo (dalla terra di latte e miele) werd de tactiek doorsproken en was het altijd lastige Sliedrecht een spekkie naar ons bekkie. (25-16)

De laatste set was een formaliteit. Roald de Leest beter bekend als: ‘il proletario soprannome italiano’ stak halverwege zijn duim omhoog en wist dat het nog een mooie avond ging worden. (25-21) Vermeldenswaardig is de snoeiharde sprongserve die een sliedrechteriaan produceerde en waarmee hij ‘de eerste’ bijna van de bok af beukte. Overigens cijfers voor ‘de eerste’ en ‘de tweede’ een 8 met een sticker. De heren Wies en Dister kunnen terugkijken op een prima pot.

Via via hebben wij vernomen dat menig lezer in de verslagen van US te veel platitudes vindt staan. Een platitude is een platte of afgezaagde zinsnede die domheid of beperktheid van de gebruiker ervan verraadt. Een verslag van een volleybalwedstrijd is geen verslag van een volleybalwedstrijd zonder afgezaagde, banale, onoriginele en inhoudsloze uitlating. Dus. Wij gaan ook niet reageren op kritiek en staan er liever boven. Schrijf zelf dan iets als je dat zo goed kan.

Volgende week gaan we weer volle bak, dan nota bene op zondagavond. Peelpush staat bovenaan en wij staan onderaan. We zijn underdog maar gezien we op onze eigen wedstrijd hebben gewed zal het een interessante pot worden…

(Wedstrijdverslag van B. Koolstra, US. Logo idem)