US D1 moet alle punten in Sint Tunnis laten.

VoV, 30-11-2021. 3:13 uur. Afgelopen zaterdag mochten we aantreden in Sint Anthonis (Sint Tunnis zoals ik heb geleerd van mijn Brabantse vriend). Het beloofde een mooi spektakelstuk te worden. Wij als koploper en zij als (potentieel) medekoploper. Een wedstrijd waar wij in Amsterdam al een tijd naar uitkeken!

De analyses stonden begin vorige week al klaar en we wisten precies wat ons te doen stond! Met een goede trainingsweek achter de rug, waarbij de focus op de pass en blokkering lag, stonden wij om 16.00 uur bij de RAI om te vertrekken naar het mooie Brabant.

Alles was koek en ei, totdat Nathalia (chef vervoer) wit wegtrok. Arjan, onze fysio, zat al met zijn snoep & focus drankje naast Chris in de auto, waardoor wij met 11 man waren i.p.v. 10 en twee auto’s. Oeps…..

Gelukkig was die Brabantse vriend van mij redder in nood met de Scenic ❤, waardoor wij Marscha achterin konden vouwen en ook Arjan mee konden nemen met zijn snoep, spraytjes en drankjes.

Onderweg naar Sint Tunnis hadden we genoeg tijd om de wedstrijd nog even door te spreken, de juiste Mac voor de terugweg te vinden en te zoeken naar de dichtstbijzijnde Jan Linders voor de 3e helft. Zoals ze zeggen, een goede voorbereiding is het halve werk….

Eenmaal daar was de focus on point en konden we van start! Suus & Juul begonnen op de buitenkant samen met Irie, Sophie, Anneke en Sanne. Dat het een pittige pot zou worden was binnen twee minuten duidelijk.

We waren aan, maar niet volledig áán, als je begrijpt wat ik bedoel. We waren aan het volleyballen, maar het Amsterdamse lef om alles gewoon keihard op die grond te knallen was er nog niet. Geen probleem, we groeien de wedstrijd wel in! Met keiharde support vanaf de kant, want daar was het feest al begonnen!

SOMAS had zich uiteraard goed voorbereid en dit was te merken. Hun blokkering en verdediging stond als een huis, waardoor scoren niet gemakkelijk was. We wisten meteen al, we moeten geduld hebben. De servedruk die we normaliter neerleggen bij onze tegenstanders was minder sterk. Hun pass stond en zelfs al kwam deze niet dan kon de spelverdeelster er altijd iets moois van maken, waardoor zij tot een volledige aanval kwamen. Toch kwamen we na een achterstand weer bij en leek het er even op dat we gingen winnen. Helaas ging deze set naar SOMAS met 25-23.

Op naar set 2! Hier gingen we lange tijd gelijk op, helaas maakten wij zelf te veel service fouten en konden we de blokkering niet zetten zoals we wilden. Ook deze set verloren we nipt met 25-22.

Op naar een lange avond, een vijfsetter, een spektakel! We weten dat we dit kunnen, want veerkracht is onze “middle name”! Het tegendeel was waar. SOMAS was beter, voerde haar taken netjes uit, wist precies wat wij gingen doen en de kern van wedstrijden winnen hadden zij goed begrepen. Degene die de minste fouten maakt wint! 25-15

Met 3-0 is ons eerste verlies een feit. Onwijs balen, maar we wisten meteen, dit is onze eigen schuld. Als we zelf beter waren geweest, hadden we er een wedstrijd van kunnen maken en kunnen winnen. Gelukkig winnen we de 3e helft altijd! Een herstelbiertje in de sporthal, Maccie in Cuijck en Karoake op de Meerhuizencamping. Ik hoop dat we snel weer mogen volleyballen en kijk net als SOMAS nu al uit naar de return in Amsterdam. Zij nemen taart mee, wij regelen het bier.

gh @ VoV, verslag van #11 Saskia Bos, US. Foto John van Geenen, Johnspictures.nl