US: Houten Klazen en Volleybaldiva’s

VoV, 11-04-2017. 18:00 uur. Onze laatste uitwedstrijd van dit seizoen was dit keer niet helemaal in Duitsland, maar gewoon lekker dichtbij in Apeldoorn.  En het zou een spannende middag worden. Ons dames 2 gaf alvast het goede voorbeeld door hun wedstrijd overtuigend met 0-4 te winnen.  De liederen die zij daarna van de tribune lieten schallen hebben ons zeker een goed duwtje in de rug gegeven!

Dan de wedstrijd, Brecht, Taray en Gijsbertsen namen plaats tegenover Lisan, Ruth en Kelly. Er werd direct fel gestart aan tafel. Vanuit het midden passeerden Brecht de ene blokkade na de andere, om uiteindelijk ook vliegende keep Ruth op de pijnbank mocht, een subtiel tikje was uiteindelijk genoeg voor de 0-1. Volgende rally dan maar, Kelly Ackermans vol in de aanval, na een pittig duel met Taray vloog de bal strak de hoek in. De volgende aanval, van achteruit opgezet door Taray werd vakkundig geneutraliseerd door een vooral verbaal sterke Lisan. Na nog een aantal goals van Gijsbertsen, Brecht en Taray liepen de spanningen hoog op aan de blauwe kant.

Ruth pretendeerde als keeper niks te kunnen doen aan de vele tegendoelpunten en verweet de verdediging in de persoon van Lisan te veel gillen en te weinig doen. Een wissel tussen de twee volgde. Ackermans vond het met name vervelend dat zij niet op haar eigen verdediging kon vertrouwen en besloot het heft vanuit het middenveld in eigen hand te nemen. Met hernieuwde energie perste Ackermans er nog wat doelpunten uit, maar het was niet genoeg om een ontketend team Rood te verslaan.

Rond kwart voor 7 gingen beide teams de rust in, Gijsbertsen, Brecht en Taray konden tevreden terugkijken op hun optreden, zij gaan door naar de volgende ronde. Voor Ruth, Lisan en Kelly stonden trainers Martijn en Seb klaar om ze op te peppen voor de volgende wedstrijd.

Goed dan die tweede wedstrijd. Het was even wennen, want nu stonden er ineens zes  mensen aan een kant te spelen. De nieuwe opstelling bestond uit Lisa de Groes als spelverdeelster, Taray op de dia, Sophie en Desiree als passerloper, Brecht en Emma op het midden en Ruth kreeg haar herkansing als vliegende keep.  We begonnen verassend goed en op service van Taray werd een gat geslagen. Desiree maakte het de ‘groenen’ lastig vanaf de buitenkant, het blok zat dicht en de verdediging stond goed.

Al gauw vond Martijn het tijd voor een aantal wissels, ik moet eerlijk bekennen dat ik niet helemaal heb bijgehouden wie wanneer voor wie werd gewisseld, want er werd nogal gestrooid met de wisselbordjes. Na wat service fouten aan onze kant kwam Alterno toch weer iets  dichterbij. Maar met een aantal kill – blocks en harde aanvallen werd de set uiteindelijk toch eenvoudig binnengehaald met 25-15. Aan ons spel viel echter nog wel het een en ander te verbeteren, op naar de volgende set.

De keeltjes van dames 2 waren ondertussen goed gesmeerd dus klonken de Amsterdamse liederen volop vanaf de tribune. Inmiddels was Kelly binnen de lijnen gekomen, het verlies van de voorafgaande wedstrijd was haar duidelijk niet in de koude kleren gaan zitten, de verdediging van Alterno kreeg er flink van langs. Taray was nog in ‘the winning mood’ en knalde een paar ballen mooi over het blok. Ook Brecht en Gijsbertsen, die we vanaf nu toch maar weer als een persoon zullen rekenen pakte haar puntjes mee. Desiree was nog steeds on fire en Ruth hield dit keer de ballen wel tegen. Zelfs Lisan had nu de smaak te pakken in de verdediging. Ook deze set ging naar ons (17-25).

In de derde set begonnen we meteen met een 0-5 voorsprong. Daar schrokken we zelf ook een beetje van en pardoes lieten we Alterno terugkomen tot 4-5. Daar waar het in het begin van de set gelijk opging, deelde onder andere Kelly met haar service en Taray die zelfs een onderhandse bal blokkeerde de genadeslag uit. Met opnieuw bijdrages van het gehele team en de tribune werd ook deze set binnengehaald met 18-25.  Een 0-3 overwinning voor ons!

Op naar de hoofdact van de avond, Brecht en Taray tegen Kelly en Emma. Het werd een ware thriller. Snoeiharde aanvallen van Brecht werden afgewisseld met tactische ballen van Taray. Aan de andere kant vormde Emma een ijzersterk blok in het achterveld, terwijl Kelly in de voorhoede, verbaal ondersteund door Emma de ene na de andere bal binnentikte. De eerste set ging nipt naar Taray en Brecht, 1-0 en Kelly en Emma mochten onder de tafel door.

Ook de tweede set werd een gelijk opgaande strijd. De positiewisselingen bleken niet altijd het gewenste effect te hebben, ieder heeft zo haar specialiteit zullen we maar zeggen. Opgezweept door het Apeldoornse publiek werd de strijd steeds heviger. Halverwege sloeg het noodlot toe. Bob raakte ernstig geblesseerd, ernstige botbreuken konden ternauwernood gerepareerd worden met wat tape (zie de fotoreportage). Bikkel als Bob is speelde hij door en won de wedstrijd. 1-1 was de eindstand, tijd om terug te gaan naar Amsterdam. De oren van de Apeldoornse mannen suisde nog na van het enthousiaste gegil.

Al met een al een enerverende avond in Apeldoorn. Een 0-3 overwinning mag worden ingevuld bij de Nevobo, de rest van de uitslagen mogen vooral in ons eigen archief, leuk zo’n tafelvoetbalspel in de kantine!

Volgende week zijn we vrij, dus kunnen we massaal eieren zoeken. Een week later staat de laatste wedstrijd op het programma, de topper tegen Weert. Wij zullen alle beschikbare middelen inzetten (plankjes doormidden slaan, tafelvoetbal, thema kleding en de kleedkamerclassics playlist) om deze wedstrijd te winnen, komt dat zien! 18.00 uur Amstelcampus in Amsterdam.

gh @ VoV, wedstrijdverslag door Emma Schepers, Pharmafilter US, foto idem.