US mannen weten waarom ze weer winnen

VoV, 09-12-2019. 6:20 uur. Het is 14.35 uur, Musters treft een twijfelende Covalo aan. Bel van het juiste huisnummer lijkt er niet bij te staan. Samen komen ze eruit. Lift naar boven, trap naar beneden, vinden ze Muis achter het fornuis. Voor ze hadden gezien wat op zijn menu stond dachten ze nog hotdogs te hebben geroken, gelukkig blijkt het een lekkere en gezonde pasta maaltijd. Twee avonden eerder was er een plan gelanceerd van de routinier, “Hoe krijgen we de koppen de juiste kant op?” Een gezamenlijke teamlunch was zijn eigen antwoord.

De rest van de mannen druppelen binnen, niet veel later zijn we compleet. Coach Kalt wordt gevraagd naar zijn aantekeningen en plan voor de wedstrijd. Zijn analyse van de tegenstander komt sterk overeen met de voorkennis van een aantal spelers. Plan van aanpak sluit daarop aan. Ondanks de blessures waar US H1 mee kampt lijken alle voorwaarden voor winst aanwezig. Dat is echter niet voor het eerst dit seizoen, echter weten wij onszelf daar niet vaak naar te belonen.

Verhees is nog op de weg terug, Daas zal daarom de rol van diagonaal niet hoeven delen. Lubberts weet nog niet waar hij in de parabool van zijn blessure zit en zal deze wedstrijd door Snoek worden vervangen. De ‘last-minute’ blessure van Borst was even schrikken maar zal wordt opgepakt door debutant Sahertian.

Aanvallend zullen we vooral servicedruk moeten hebben, het midden gevaarlijk maken en met die ruimte onze buitenkanten vooral tijdens de bigpoints moeten laten excelleren. Defensief hebben we een duidelijke opdracht qua blokkering en daarmee ook de posities voor de achterspelers. De kaarten zijn geschud, de poppetjes staan klaar. Tijd om te eten.

16.50 uur en geheel H1 staat omgekleed langs het wedstrijdveld. D2 is voor onze ogen gehakt aan het maken van Spaarnestad. Veel mensen op de tribune, de sfeer is goed. Woerden staat naast ons te kijken, ook zij ogen rustig. Nog even en we mogen weer!

Dan is het veld eindelijk van ons, er wordt gelopen, gestretcht en gerekt om vervolgens een gezamenlijke warming-up te starten. Vervolgens komen de ballen uit de tas en werken we gedecideerd onze ritueel af. Naarmate het beginsignaal dichterbij komt beginnen we meer herrie te maken. Ballen weg, handjes geven en luisteren naar de coach. Wie start, aandachtspunten worden herhaald en dan mogen we eindelijk beginnen!

3-1 winst! We pakken 4 punten! Jezus wat zou dat een opluchting moeten zijn. Toch is niemand uitgelaten, de laatste set leek nergens op en tot twee keer toe maken we het op het einde van de set weer veel te spannend.

Service druk was goed, blokkering en de rally afmaken moet beter. Wat een groot verschil was, was de focus en de sfeer tijdens de wedstrijd, die waren goed en maakte het verschil. Met vooral dank aan Muis en Sahertian, het kost Musters en Verdonck misschien wat jaren van hun gehoor maar die nemen we voor lief. Volgende week weer een stapje beter!

Via   DEZE LINK   gaat u naar de fotoreportage die volleybalfotograaf John van Geenen maakte van dit duel. Ook de foto bij dit verslag is van hem.

gh @ VoV, verslag door Joris Musters. Foto John van Geenen.