US ninja ’s verslaan Donitas

VoV, 04-04-2017. 6:03 uur. Nadat we even onze spanningsmeter hadden ingevuld voor een onderzoek van de VU konden we dan eindelijk beginnen met de officiële voorbespreking. Martijn haalden onder zijn stoel een paar houten blokjes een paaltjes vandaan. “Oh help”, meende ik af te lezen op ieders gezicht. Het was de bedoeling dat we met onze ninja-kunsten de plankjes met daarop de aanval, blokkering, pass, service en teamspirit kapot zouden slaan.

Seb had het vrijdagavond getest en hield zijn handen onder zijn notitieblok waardoor we onszelf helaas niet gerust konden stellen met het aanzicht van gezonde en pijnloze handen (met alle vingers er nog aan). Pff, gelukkig ging Quinty er als eerste voor. Jong en naïef of stoer? We will see. Het plankje (met de nummer 2 van Donitas erop) werd vakkundig neergelegd door Saskia. Na een beetje zoeken naar de perfecte positie sloeg Quinty hem toch in een keer doormidden. BAM!

Iedereen was toch een beetje opgelucht. Emma aka “The Wall” nam het bordje “aanval” voor haar rekening. Kelly ging met haar ninja-slag de blokkering omzeilen. Lola zou zorgen voor de pass en Sophie, onze jarige job, vernederde het bordje met “teamspirit”. Gelukkig is alles gefilmd door onze heuse cameravrouw Brecht en waren alle handjes nog heel. 

Dan de wedstrijd. We wisten dat het een pittige wedstrijd zou worden. We zijn in Groningen (best wel hard) van het veld afgeslagen. Gelukkig weten we daar niet zo heel veel meer van. Iets met bier, vallende hekken en kerstbomen. Lees vooral dat verslag nog even terug op Facebook. Anyways, waar was ik? Eerste set. We begonnen met Lisa de Groes, Lola, Emma, Sophie, Desiree en Lisan. Donitas maakte bijna geen enkele fout en raasde maar door. We lieten het gebeuren, wij zouden later gaan toeslaan (en hoe!). 

De tweede set ging het al wat meer gelijk op. We bleven vechten en geloven dat we ze konden pakken. Taray werd gewisseld voor haar sterke blokkering en aanvalskracht. In het midden ontstond een klein gaatje dat we helaas niet meer goed konden maken. Ook de tweede set ging naar Donitas.

De derde set was een ware thriller. Alles of niets. Kelly stond inmiddels in het veld voor Lola, Brecht voor Lisan en de Geer voor Groes. Donitas was al wat uitgeraasd en begon zelf foutjes te maken. Onze blokkering en verdediging  begon steeds lekkerder te lopen en het vertrouwen werd groter. Net op tijd gelukkig, want het stond inmiddels 24-24. Donitas nog maar twee punten voor de winst en wij nog twee punten voor een laatste kans op revanche! Desiree sloeg twee ballen die via de Groningse verdediging tegen het plafond eindigden en de derde set was binnen!

De winnende formatie bleef staan en Donitas had weinig meer in te brengen. Sophie volbracht haar taak als sfeermaakster erg goed en kreeg vleugels. Een sjem hier, een krakkaka daar. De tribune was inmiddels helemaal volgestroomd en de mannen hadden weer genoeg bier in de tank om de hele avond te zingen en lawaai te maken (top!). Deze set werd dan ook overtuigend gewonnen. 

De vijfde set. Aan het begin van het seizoen konden we hier helemaal niets mee. Maar we zijn gegroeid als individuen en als team en sinds Alterno weten we dat we de gevreesde vijfde set ook kunnen pakken. Donitas bleef wel volleyballen, maar ze hadden door dat wij geen punt meer zouden verspelen. Krakkaka na krakkaka en de set was zo over. BAM!

Dus 3-2, een heerlijk gevoel. Na de wedstrijd mochten we het vieren onder het genot van een groot stuk taart met teamfoto erop. Aanstaande zaterdag spelen we in Apeldoorn tegen Alterno. En deze keer zijn we niet van plan om een puntje te laten liggen!

gh @ VoV, verslag door Loladina Zwaanswijk, foto Rudy van ’t Rood.