US scoort met ‘tegen verkiezingen’

VoV, 23-01-2017. 10:24 uur. Boeken lees ik meestal om mij af te sluiten van mijn omgeving. Soms lees ik Zweedse thrillers. Laatst werd ik gegrepen door een boek van een Belg. David van Reybrouck is de Belg die ik bedoel. Het boek ging over verkiezingen in zijn algemeenheid. Van Reybrouck is tegen verkiezingen en zo heet ook dat boek. ‘Tegen verkiezingen’ is iets waar ik niet met mijn kleinzoon over kan praten. Die is nog geen 18 jaar. Daarbij betwijfel ik of het niet beter is om hem… mocht hij de 18 halen…

Nou ja, je mag het misschien niet zeggen. Maar we denken het allemaal! Die kleine kornuit, het is me er eentje. Dan zie je hem een hele tijd niet, en plots kruipt hij bij me op schoot. In begrijpelijke taal wil hij dan worden voorgelezen uit Jip en Janneke. Welke taal vraag ik me wel eens af. Woensdag streek ik met mijn hand over mijn hart toen hij vroeg: “Fred, mag ik met de bus mee? Mag ik D1 tegen Sneek aanmoedigen?” Later hoorde ik via, via, via, dat Tristan zijn naam met zijn natte vinger op de vies geworden achterruit schreef (tristan was here). Om je vingers bij af te likken zo origineel…

Hij wilde zich schijnbaar op de kaart zetten. Van kaart kom ik dan al op het menu wat we de vorige keer kregen? Woerden? Neen, ik Fred kan een veel beter bruggetje bedenken. Het gaat zo: onder een bruggetje zwemmen woerden. Sorry, ik zit nog steeds met mijn hoofd bij dat boek van Van Reybrouck. Het schokte me echt. Bijna net zo geschokt was ik bij het lezen van Moelikers ontdekking over homoseksuele, necrofiele woerden. En nu andere woerden.

Vandaag coachte ik, Fred Man, de wedstrijd van US tegen Woerden. Tristan zat bij me op schoot toen ik de basis zes het veld in zag lopen. Nog steeds nadenkend over het boek ‘Tegen verkiezingen’ keek ik hoe wij de eerste set overtuigend wonnen (26-24). Bij een volleybalteam zou de conclusie: ‘dat democratie is zelf regeren en geregeerd worden’ misschien wel een goede zijn.

Een roulerend aanvoerderschap waarbij verantwoordelijkheid wordt genomen en betrokkenheid vanzelf gaat. Mijn aanvoerder wil ik niet afvallen maar hij mag zelf wel een paar kilo afvallen. De kerstdagen hebben hem tonnetje rond gemaakt. Koolstra gaf aan het kookboek (‘Een tosti-mayo smaakt beter als je er nog een neemt’) van woerd Bouhuijzen te hebben geleend. In set twee kon ik lijdzaam toekijken hoe de wedstrijd uit onze handen glipte.

Zo is mij mijn kleinzoon ooit lelijk uit de handen geglipt toen ik hem onderdompelde in olijfolie. Tristan is sindsdien nooit meer de oude geworden. Gelukkig bedekt zijn haar het lelijke litteken op zijn hoofd voor het grootste deel. Ik zou Fred niet zijn als ik niet doorhad dat de mooie servereeks van Jorrit ‘Schimpie’ van der Schot de aanstaande blamage maskeerde (25-18). We wonnen dus nog wel de tweede set maar “Och, och, och”. Zoals we trainden zo volleybalden we ook. Niet goed. Ik kan er dan ook met mijn kop niet bij dat er niemand in het team opstaat, die lapzwans van een aanvoerder niet, niemand niet. En dan verlies ik mijn zelfbeheersing. En als ik mijn zelfbeheersing verlies, laat ik gewoon alles gaan en poep ik in mijn broek. Dat zorgt er vervolgens weer voor dat ik weer logisch kan nadenken.

De maandag uitstekend trainende Snoek zette ik er in. Samen met Korniotakis en Bouw pasten zij op de bal. Van Dongen en de ingekomen Cupido konden af en toe heerlijk scoren op setjes van Vejkovic.  Deze boomlange Serv heeft ons in korte tijd geleerd wat hij verstaat onder een ‘oostblokker’. Hij laat aanvallers niet makkelijk passeren. Daarmee was set drie nog niet gewonnen. Ons rouleringssysteem functioneert als een verstopt rioleringssysteem. Deze zin is speciaal voor de gymnasiasten van het Barlaeus Gymnasium, 24 maal dank voor de support! 

Mike is deze wedstrijd wel 18 keer gewisseld wat misschien wel een recordje is. Zoveel punten kregen wij ook in set 3 en 4. Mijn kleine lieve jongen zat braaf in de hoek te denken. Dit juich ik van harte toe, anders zit hij altijd maar bij mij op schoot te kirren. Musters gaf hem een filosofische vraag en Tristan was zoet voor 3 dagen. Voor de geïnteresseerde, Musters zei tegen mijn kleinzoon: “Tristan, waarom is een weiland niet ons land?” Die dingen die Musters zegt boeien mij niet zo veel. Zoals de tandarts soms tegen verstandkiezen is, David van Reybrouck ‘Tegen verkiezingen’ is. Zo ben ik, Fred Man, tegen verliezen. Gelukkig heb ik aan Snoek dan een goede en maakt hij het af waar de rest knoeperthard faalt 16-14.

gh @ VoV, verslag van Bram Koolstra US Amsterdam.  fotoboek idem.