US weet niet meer wat ‘verliezen’ is
“Zaterdag speelde US ( C ) haar laatste wedstrijd. Veel stond er niet meer op het spel. De Amsterdammers waren vorige week met speels gemak kampioen geworden en de uitslag van deze wedstrijd stond op voorhand vast. Een 1-3 overwinning was vorige week het uitgangspunt van de onderhandelingen en Taurus2 was daar mee akkoord gegaan. Dus vertrokken de Amsterdammers met gezonde tegenzin richting Houten, men was liever in het zonnetje blijven zitten.
Onderweg naar Houten bleek dat de overheid nog haar best deed om de Amsterdamse boetepot te spekken. Verschillende afritten waren afgesloten waardoor er met een grote omweg richting Houten werd gereden. Helaas leverde deze vertraging maar vier strepen op.
Tijdens de prebespreking sprak coach George zijn kampioensploeg toe. Men moest kampioenwaardig spelen. Wat dat precies inhield bleef echter onduidelijk. Bij winst zouden de Amsterdammers echter een heel seizoen niet verliezen en dat was dus het streven.
De wedstrijd begon zoals gebruikelijk met een fluitsignaal van de arbiter. De beste man deed de gehele wedstrijd vele pogingen om het wedstrijdverslag te halen. En eigenlijk moet je dat gedrag niet belonen, maar omdat het de laatste wedstrijd van het seizoen is strijk ik met de hand over mijn hart. Meneer de arbiter, gefeliciteerd bij deze bent u genoemd in het wedstrijdverslag.
In de eerste set kreeg het publiek een mooi schouwspel voorgeschoteld. De Amsterdammers serveerden matig, maar door de goede side – out konden ze gewoon bijblijven. Taurus 2 speelde naar alle waarschijnlijkheid de beste set van hun seizoen en wie zijn we dan om dat niet te belonen. Bij 30-29 mochten de Houtenaren het laatste punt scoren en zo de eerste set winnen. Vervolgens was het wel klaar met Taurus. De volgende drie sets maakten de kampioenen gehakt van de Houtenaren. Met een droge klap werd het laatste punt gemaakt en zo kwam er met drie setwinsten op rij (20-25, 16-25 en 21-25) een einde aan het seizoen voor US
Na afloop van de wedstrijd was men niet geheel ontevreden. De 1-3 overwinning zorgt ervoor dat de Sanexcup (en daarmee de dubbel) waarschijnlijk aan onze neus voorbij gaat, maar dat is bijzaak. De 20e competitieoverwinning op rij smaakt nog steeds zoet, men begint langzaam te vergeten hoe verliezen voelt. “Verliezen, schrijf je dat met een f?” aldus aanvoerder Diepenveen. Volgend jaar zullen we proberen om deze serie een passend vervolg te geven.
(Wedstrijdverslag van Jaap Andre, US ( C ) Amsterdam)