VC WIK H1 belandt in de ziekenboeg

VoV, 31-10-2024. 3:45 uur. Op 26 oktober was het zover. Doordat de Dordtenaren, Zevenhuizers en Babbers waren overwonnen, stond de tweede ronde van de Beker voor de Band of Boeren op het programma. De volgende vijand op de weg naar Europese overheersing waren de roze Flamingo’s van Inter Rijswijk H1.

Een dag voor de strijd werd door Luitenant Blek de oorlog verklaard aan de Flamingo’s. De Rijswijkse oorlogsmacht had onze verklaring beantwoord en een ware Dooms Day werd uitgeroepen. De vijand was bekend en het was aan ons om te bewijzen dat Ooievaars altijd zullen overwinnen in een oorlog met Flamingo’s.

Helaas liggen onze Boeren Brothers Mark (Blek) en Paul (Poeloe) nog in de ziekenboeg doordat zij geveld zijn door eerdere veldslagen en self-inflicted fire. Hierdoor moesten er nieuwe huursoldaten worden ingezet op het slagveld van onze thuishaven De Reiger. De veterane doorgewinterde sergeant Niels (Neel) en het Poolse eenmansbataljon Lukasz werden ingevlogen vanuit het Ammerse tweede bataljon.

Nadat het slagveld al flink was uitgewoond doordat het tweede bataljon een zwaarbevochten veldslag had verloren, konden de Ammerse troepen van het eerste bataljon de linies innemen. De strijdkrachten uit de Haagse voorstad waren in grote getallen naar het strijdtoneel getrokken.

De eerdere overwinning en annexatie van VCN uit Capelle had hun manschappen nog verder doen groeien. Ook de toevoeging van de gelouterde piloot Cain betekende dat de air superiority van Inter het de Ammerse landmacht moeilijk zou maken. De aantallen van de Ammerse Band of Boeren waren vele malen kleiner. Maar, als iedere Ammerse twee Rijswijkers versloeg, zou de overwinning in Ammers blijven.

Commandant der Strijdkrachten Yann en zijn Admiraal Remco hadden de strategie bepaald waarmee de veldslag gewonnen zou worden. De volle overgave en een tactiek die overgenomen leek van de Jappen tijdens Pearl Harbor, zou het geheim zijn.

De eerste veldslag bleek een ware afslachting. De serve van de vijand bleek lastig te verwerken waardoor Generaal Spelt zijn troepen niet kon bereiken. Al snel keek de Band of Boeren tegen een achterstand aan. Vooral het raketafweersysteem van de Rijswijkers bleek een zware kluif voor de Boeren. Ondanks verwoede pogingen werden de afgevuurde raketten tegengehouden en kwamen zij aan Ammerse zijde tot ontploffing. De Rijswijkse raketten lieten grote kraters achter aan de Ammerse kant van het slagveld en de landmacht uit Big Ammers bleek vaak zonder dekking te moeten strijden. De Boeren haalden slechts 14 kills tegen over de 25 die Rijswijk de eerste veldslag behaalden.

Commandant en Generaal benadrukten nogmaals het belang van plezier in de oorlogsvoering. De in grote getalen uitgelopen burgers die het oorlogsgeweld waren komen aanschouwen, moesten beloond worden op mooiere tactieken en betere aanvallen. Doordat het Poolse eenmansbataljon meer gewend was aan het strijdplan van het eerste bataljon kon er een sterkere vuist worden gevormd.

De bommenwerper Thom, aka Bhom, had zijn schoudergeschut warm laten draaien en er werd zwaar gevochten voor ieder punt. Helaas bleek het niet genoeg om de tweede veldslag te winnen. De Rijswijkse commandant had zelfs de mogelijkheid gezien om zijn manschappen preventief naar de ziekenboeg te brengen om hen in de strijd te sparen. De tweede set eindigde in 18-25. Maar er leek meer mogelijk. Ondanks het verlies van twee slagen kon de oorlog nog gewonnen worden.

Door een verandering in de indeling van de aanvallende linies betraden frisse krachten het veld. De oude, gehavende krachten werden door de veldhospiks naar de ziekenboeg gedragen. Aan de andere werden de ervaren en moderne Leopard II-tanks gewisseld voor de minder sterke en lichtbewapende Leopard I-tanks. Dus kon het afweergeschut van de Ooievaars meer schade aan de vijand toedienen. De oorlog werd een ware uitputtingsslag voor de Band of Boeren. De munitie raakte op en de kogelgaten in de Ammerse verdediging verzwakte de het Ammerse pantser. Uiteindelijk moest de strijd worden gestaakt nadat Inter Rijswijk de derde veldslag met 17-25 won.

Commandant Yann moest zich overgeven en zwaaide de witte vlag. De veldhospiks renden het veld in om alle moeie en verslagen mankrachten naar de ziekenboeg te dragen. Admiraal Reits benadrukte dat we wel trots mochten zijn op de geleverde strijd. Ondanks de kleinere krijgsmacht was er veel schade aangericht bij de vijand.

Na afloop werd al snel een vredesakkoord getekend en de strijdbijl werd begraven. Gelukkig hoefden er geen herstelbetalingen gedaan te worden en konden de beide legers zich focussen op de volgende strijd.

Vanaf een veldbedje in het kamp van het Rode Kruis in Groot Ammers willen wij Rijswijk bedanken voor de mooie strijd. Veel succes verder in de strijd om Europa. Wij zullen snel aansterken zodat wij weer fit en op volle kracht kunnen aantreden bij de volgende slag.

Gelukkig is er een algeheel staakt-het-vuren in Nevobo-land en hebben de Ammerse strijdkrachten een week extra om te herstellen en zichzelf op te lappen. Pas op 9 november worden om 14:45 in Sliedrecht tegen het plaatselijke derde bataljon aangetreden. Tot dan!

gh @ VoV, verslag van en foto via Pepijn Vonk, VC WIK Heren1.