Veni, vidi, vici voor Donitas dames 2

Het begon allemaal op een mooie vrijdagmorgen in een blauw – gele trein. De kaarten waren geschud. Het spel was begonnen. Er werd gespeeld als nooit tevoren. Werd het blauw, geel, rood of (bah) groen? Wie zou de punten pakken en naar huis gaan met de winst? Deze vrijdag was het duidelijk wie de overhand had in het spelletje Uno dat we speelden. Het is een kwestie van de juiste kaart op tafel leggen, open kaart spelen, maar je tegelijkertijd niet in de kaart laten kijken.

Zo was het ook de zaterdag die erop volgde. Wij zouden de kaarten in handen hebben. Wij zijn niet snel van de kaart, wellicht wel naast het veld in de kroeg, maar als het nodig is vechten wij als leeuwen. Geel – blauwe leeuwen. Ik kwam, ik zag, ik overwon. Niets dan dit is minder waar. Wij wonnen de wedstrijd met 3-1. De manier waarop is echter minder noemenswaardig. Misschien brachten al die nieuwe liefdes onze hoofden op hol, waardoor we ons minder konden concentreren. Misschien waren we bezeten door de Sinterklaas – vreugde en fungeerden we daardoor zo matig. Misschien werden we afgeleid door het feit dat het leukerdje van Cees aan de andere kant van het net stond.

De eerste set startten we een beetje traag. Nou is dat voor ons niet heel vreemd. Wij hebben, net als een dieselmotortje, even tijd nodig om op te warmen. Toch waren we gekomen voor niets minder dan winst, dus er moesten punten gemaakt worden. De set werd gewonnen met 25-23. Pfieew, die was binnen.

De tweede set waren we wederom vrij matig. Gelukkig stoorde dit Olhaco niet. Die deden er zelfs een schepje bovenop en probeerden elke keer iets slechter te presteren dan wij. Het was een wedstrijdje ‘wie kan het lelijkste volleybal laten zien’. Wij deden echt ons best, hoeveel fouten we ook probeerden te maken, volleybal zit nou eenmaal in ons bloed en verliezen lukte maar niet. Dus kozen we maar voor winst. 25-18 was het resultaat. Nouja, als we toch met 2-0 voorstonden dan konden we net zo goed ook de derde set meepakken.

Olhaco had hier geen problemen mee en pakte in deze set zelf wel 12 hele punten. Puik hoor! Zo was het wel weer genoeg. We wilden Olhaco nog wel een setje geven, wij zijn ook niet de beroerdste. Dus uiteindelijk is de wedstrijd met een schappelijke 3-1 stand afgesloten.

Volgende week is Emmen aan de beurt. Wederom zullen wij alles op alles zetten om hen te doen instorten als een kaartenhuisje! Komt dat zien! Rauwdauwers olé!

(Wedstrijdverslag Donitas dames 2)