Veracles noemt man en paard

In de voorbeschouwing op onze wedstrijd gaf Tornado trainer coach Gerjan Heerkens aan dat rauw zwaar op de maag kan liggen, dit als reactie op een Twitter bericht “we lusten ze rauw”. Wij hebben zijn bericht gelezen en hebben uit voorzorg maatregelen getroffen. 

Men neme een veld (pan) niet te groot, maar zeker met genoeg ruimte, zodat het vlees (tornado) nog een beetje door het veld geschoven kan worden. Op deze wijze wordt het vlees gelijkmatig gaar.  Het vuur niet te hoog aan de schenen zetten en pas op het moment dat het aan de kant van Tornado begint te bubbelen het vuur hoog zetten.

Even lieten we het te veel bubbelen, maakten we te veel fouten en dat koste ons toch de tweede set, achteraf jammer. Edoch wil je het vlees ‘well done’ is het nodig om het iets langer in de pan te houden. we wisten dat het vlees er tijdig uitgehaald moest worden, want druk je niet door in de vierde set dan wordt het taai.

Gerjan had tevens aangegeven dat hij de thuis wedstrijd had afgestoft en iets had aangepast. Ook dit hebben wij tot ons genomen en hebben het tactisch plan behoorlijk aangepast ten opzichte van de uitwedstrijd. Gelukkig paste dit ook in onze planning gezien de stappen die wij nu maken.

Ongelooflijk trots zijn wij op onze meiden, hoe makkelijk ze omgaan met tactiek wijzigingen, zowel voor de wedstrijd, als ook tijdens de wedstrijd. Onze libero, Chanel te Kiefte was de gehele week ziek geweest, maar wist goed om te gaan met de situatie. Misschien in deze wedstrijd niet aan het stofzuigen als gewoonlijk (maar wie kan haar dat kwalijk nemen) maar gedoseerd met haar krachten om gaan en er staan wanneer de situatie er om vroeg.

De basis hadden we wat aangepast, maar gebleken is dat concurrentie strijd veel doet in een team. Soms kan dit werken tegen het vertrouwen in, maar ik denk dat alle speelsters inmiddels weten wat ze kunnen, dat ze hun mogelijkheden krijgen en dat wij iedereen heel hard nodig hebben. Elke wedstrijd vraagt gewoon om verschillende tactieken en verschillende kwaliteiten van speelsters.

Linda Haandrikman begon prima aan de wedstrijd en Malou Hekwolter of Hekhuis nam het moeiteloos van haar over. Fleur Savelkoel had een zware week achter de rug met verhuizing en tentamens en kon haar rust nemen in deze wedstrijd om deze week weer te gaan knallen. Blijft over Dienke Miedema, zij begint steeds meer haar weg te vinden en vooral de handjes (haha).

Zoals wij allen weten hebben we hoofdaanvallers en hoofdblokkeerders. Juist deze laatste groep deed haar naam eer aan. Echt aan aanvallen zijn ze niet toe gekomen, maar zij hebben dit ruimschoots ingehaald middels hun blok. Beide waren goed op dreef met hun serve, waarbij het knap was van Femke Postma, daar zij haar serve toch enigszins aan moest passen, maar wel diverse service series neer kon leggen. Dat Fenna Piersma in het rijtje goede services staat is misschien wel de grootste verrassing, maar zij legt hier steeds meer stabiliteit in. Uiteraard laat ze in elke serie ons ook nog even glimlachen.

Renee van de Sluis en Eva Hamhuis blijven elkaars grootste concurrent. Door werkstage of blessure maken ze het ons nog makkelijk, maar wij denken dat de tweede helft nog hard tegen hard kan gaan en hun inzet, onze tactiek of de tegenstanders gaan uitmaken wie er de komende tijd gaat staan.

De laatste spelend lid in dit rijtje is Manijn. Voor haar was dit geen gemakkelijke wedstrijd. Ondanks het feit dat ze steeds beter gaat spelen is ze afhankelijk wat ze krijgt en wat de ontvanger ermee doet. Vooral in een service-pass wedstrijd is het moeilijk iedereen tevreden te houden. Toch weer prima gedaan, juist in deze wedstrijden moet je je basis hoog houden en je creativiteit bewaren voor de wedstrijden die er om vragen.

Ach als ik toch het hele team bij langs ga dan mag ik onze ziekenboeg niet vergeten. wat ongelooflijk tof hoe Dagmar en Iris er welke keer weer zijn. hoe moeilijk is het voor hun om steeds maar weer de onze meiden te zien trainen en spelen, maar zelf te moeten blijven zitten. ze ondersteunen ons met de wedstrijdformulieren en de sfeer. bedankt!!

Het gaat langzamerhand lijken op een afscheidsbrief, maar zo ver is het nog lang niet. We zijn nog niet klaar, hebben nog veel plannen en uiteindelijk gaan we wel zien wat dat ons gaat brengen. Chanel Baas en Marjan Duin (beide D2) bedankt voor jullie steun en Mark het was weer een genot om je langs de zij lijn te zien springen en huppelen als een dartelend hert.

Groet Veracles, oja de stand was 3-1 via 25-22, 22-25, 25-21 en 25-12