Verslag Alterno2, beter laat dan nooit!

“We begonnen de wedstrijd met een kleine ziekenboeg. Amber Toet was niet inzetbaar vanwege een spierscheurtje in het bovenbeen, spelverdeelster Sharon Nijhof was de hele week al ziek geweest maar kon met de nodige paracetamol toch ingezet worden. Vanuit Dames 3 was er ondersteuning voor ons, spelverdeelster Laura Mulder en passer-loper Fleur Wesselink zijn bij ons aangeschoven.

We startten de wedstrijd niet met de intensiteit en het niveau dat we in de voorgaande wedstrijden hadden bereikt. Passend “bleef het allemaal hangen”, vooral serverend werden er teveel fouten bij ons gemaakt. Desondanks bleven beide teams tot de 20 met een verschil van 1 of 2 punten bij elkaar in de buurt. Het langste eind was uiteindelijk voor ons door een blokkerend sterk einde van de set: 25-23.

De start van set twee liet nog niet veel verbetering zien. De servicefouten bleven bij ons, halverwege de set keken we zelfs tegen een achterstand van vier punten aan (12-16). Op de stand 15-18 zwikte passer – loper Kelly van de Haar haar enkel. Dit bleek de ommekeer voor ons in de wedstrijd te zijn. Manon Zeeboer verving Kelly als passer – loper, startte meteen met een aanvalspunt, waarna Anne-Britt Kneijnsberg serverend Vught onder druk kreeg. De uiteindelijke 25-20 zegt genoeg over de flow die het team vanaf dat moment te pakken had.

In de derde set was de schroom bij ons verdwenen. Spelverdeelster Sharon Nijhof kon eind tweede set Marloes Zinnmers al goed vinden op het midden, in set drie kon ze dit doorzetten. Marloes vulde haar aanvalsrepertoire, samen met diagonaal Daphne Hendriks, aan met eerdere kill blocks en maakte er een kleine show van. Met lachende gezichten in het veld kon de set makkelijk uitgespeeld worden via 21-13 naar 25-16.”

(Wedstrijdverslag van Wilfried Groothuis, trainer coach Vv Alterno 2)