Verslag US hangt van gezegdes aan elkaar

VoV, 08-05-2017. 4:34 uur.  Zaterdag ochtend bracht ons een uitgestorven Amstelcampus. We zullen maar zeggen: ‘Gezelligheid kent geen tijd.’ Ik, Fred Man, werd verwacht bij de verhuizing van een goede vriend. Een Man, een Man, een woord een woord, dus ik was niet bij de PD – wedstrijden en gaf het stokje over aan Joris. 

Joris had 12 man opgetrommeld: Giannis, Robbert, Jesper, Midas, Dennis, Gertjan, Remmert, Jorrit, Hidde,  Bram, Bert en Bas. Vele handen maken licht werk dus was ook Saskia erbij. Op het midden stonden Robbert en Bert, want wie A zegt moet ook Bert zeggen. Om een uur of elf in de ochtend werd het veld vakkundig door ons opgebouwd. Men moet zijn bed maken, zoals men slapen wil. 

De scheidsrechters lieten de aanvoerders bij zich komen. De eerste scheids, en bleek later uitstekend fluitende, Carlienjo Klinge zei: “Oost west, thuis best.” En wij mochten serveren. Wij scoorden de eerste bal via Robbert, een goed begin is het halve werk. Jesper speelde toen alles op Robbert, wie de schoen past, trekke hem aan, en Robbert scoorde echt alles. In de langste rally op 17-16 speelde Jesper vier maal de bal over Hidde. De aanhouder wint en het stond 18-16 voor ons.  Remmert en Bas kwamen er in als dubbele wissel. Beter laat dan nooit. Bij een dubbele wissel geldt altijd: ‘Die het  eerst komt, die het eerst maalt. En dat was Bas. Remmert sleepte de eerste set binnen met zijn ‘niet-geschoten-is-altijd-mis-aanvallen’ (25-16). 

Een goed begin is het halve werk. De vertekende stand van de eerste set ontlokte bij Gertjan de scherpe opmerking: “Dat Muisje krijgt nog wel een staartje.” Toch bleef Dennis er vertrouwen in houden, omdat hij wist dat je voor geld, de duivel kunt doen dansen. Onder de gedachte ‘zo lang er leven is, is er hoop’ begon Vives de tweede set tegen ons. Nummer vier verdient een betere club en een beter team om in te spelen. Nummer elf bleef alle rally-ballen uit slaan en wij harkten de 2^e set binnen met 25-20. Dus wonnen we van Vives met 2-0. De eerste klap is een daalder waard. 

Onkruid vergaat niet, dus VVU was ook van de partij. Als er een schaap over de dam is dan volgen er meer, dus zat Brecht erbij. Giannis voerde de verdediging aan, door flink te stofzuigen. Goede wijn behoeft geen krans. De eerste set werd overtuigend gewonnen, zoals het klokje van US thuis tikt, tikt het nergens. 25-16  

De coach van VVU krabde zich achter het oor en keek naar zijn team. Wie met honden omgaat, krijgt vlooien, zo keek hij althans. In de tweede set vergaten wij het af te maken. Van uitstel komt afstel.  Wij lieten ons net als de eerste scheidsrechter Marc Doornbos verleiden tot meegaan met het campingvolleybal van VVU en verloren de tweede set met 24-26. Jorrit wilde toen iets zeggen en nam het woord: “Een ezel stoot zich in het gemeen niet tweemaal aan dezelfde steen.” 

En iedereen geneerde zich enorm om Jorrit. We zijn toen gauw doorgegaan met de beslissende set tot de vijftien. Puur en alleen hadden wij de winst te danken aan een viertal trouwe supporters. Een viertal kindertjes schreeuwde de appelwangetjes rood en de tere keeltjes schor: “Hup US! Hup US!” Jong geleerd, is oud gedaan. De drie kinderen van Bert en Arjen Cupido hadden de middag van hun leven. Wij konden tevreden terugkijken op deze zaterdag. Wie het laatst lacht, lacht het best. 

Naderhand kwamen we er achter dat onze teamgenoot Remco gewoon een stukje was gaan wielrennen. Terwijl hij zei dat hij alles had gezien! Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel. Remco is voor onbepaalde tijd geschorst door de TC met het argument: ‘Waar rook is, is vuur.’ Remco reageerde via sociale media: ‘Wie zijn gat brandt, moet op de blaren zitten.’ 

Hierbij nog een privé onthulling: Kornuit lag in bed met naast zich zijn toekomstige vrouw. Het kon niet anders dat ‘de daad’ ging volgen. Op dat moment haperde zijn Sergeant-Majoor bij het salueren. Zij keek hem aan met een pruillip. Kornuit vragend en hoopvol: “Wat de boer niet kent, dat vreet zij niet?”Zij schudde haar hoofd. Kornuit dacht ‘wie niet waagt, die niet wint’ en zei: “Rome is ook niet op één dag gebouwd…” Toen reageerde zij nuchter: “Ach ja, nood breekt wet, pak jij een vork dan prak ik hem er wel in.” Kornuit is naar eigen zeggen huilend weggerend en heeft haar naam niet meer willen uitspreken. Belofte maakt schuld, het was een speelster van vv Woudenberg Dames 1. Wie weet zit ze volgende week in Barneveld wel op de tribune… Komt dat schouwspel zien! 

gh @ VoV, verslag en logo van Bram Koolstra, US Amsterdam.