Vijf antwoorden van Manon Flier
Niemand zal ooit weten wat er was gebeurd wanneer Manon Flier in de finale van het pré OKT in Kroatië wel mee had kunnen doen met de Nederlandse ploeg. Maar iedereen mag nu wel weten hoe het is met de geblesseerde aanvoerster van Oranje. Zelf beantwoordt ze op deze site vijf vragen over het recente verleden, het heden en de toekomst.
Je vertrok zaterdag uit het Kroatische Porec met een ontsteking in je knie. Hoe staat het er nu voor?
,,Ik heb een MRI laten maken om precies te onderzoeken wat het probleem is. En om bepaalde dingen uit te sluiten. Ook uit dat onderzoek bleek dat ik een slijmbeursontsteking heb; een bacteriële infectie die er voor zorgt dat mij knie en mijn been dik zijn. Ik slik nu antibiotica en krijg later nog een injectie in mijn knie. Eigenlijk zou ik vandaag (vrijdag red.) naar Japan gaan, maar dat wordt waarschijnlijk een weekje later want ik moet even rust houden.’’
Vertel over je avontuur in Japan.
,,Ik ga spelen bij de club Toray Arrows en die club werd in de afgelopen vier jaar drie keer kampioen. Vorig seizoen had dat ook kunnen gebeuren, maar toen werd de competitie gestaakt na de aardbeving en de tsunami. Er was ook belangstelling van een andere Japanse club, maar ik heb hier een goed gevoel bij. Er spelen bij Toray Arrows vier Japanse internationals die nu meedoen aan de World Cup. Ik ken ze al een beetje omdat ik tegen ze gespeeld heb en het lijkt me leuk om eens met ze te spelen. ‘’
En wat vinden ze er van dat je later komt wegens die blessure?
,,Dat levert geen problemen op. Er is goed contact over de details van mijn blessure en ik denk echt wel dat ik tijdens de eerste competitiewedstrijd op 11 december weer fit ben. Ze stuurden nog een filmpje waarbij al mijn nieuwe medespeelsters zich even voorstelden met daarbij de vertaling van de speciale tolk die me daar zal begeleiden.’’
En dan toch maar even de vraag hoe je de finale van het pré OKT hebt beleefd?
“Dat was raar natuurlijk. Ik was thuis en moest het voor de computer volgen. In het begin leek het allemaal goed te komen, maar vanaf de tweede set werd duidelijk dat het moeilijk zou worden. Kroatië speelde onbevangen, maar ik vond het toch weer knap dat we een vijfde set af konden dwingen. ‘Oh, oh, het gaat niet goed,’ dacht ik in de slotfase. En als het dan zo mis gaat, wil je bij het team zijn en niet thuis. In mijn achterhoofd speelde nog wel de eventuele mogelijkheid om als nummer twee door te gaan.
Ik was echt heel blij toen ik een sms-je van Debby (Stam-Pilon red.) kreeg dat we zo goed al zeker toch nog een kans krijgen. Nee, het heeft geen zin om er over na te denken wat er was gebeurd als ik die finale had meegedaan. Duidelijk is wel dat Lonneke (Sloetjes red.) het echt supergoed heeft gedaan.’’
Zie je het nog wel zitten dat jullie in mei dat toernooi in Turkije kunnen winnen en naar de Olympische Spelen gaan?
,,Het wordt heel moeilijk, maar het kan wel. Als we zorgen dat in die week alles klopt, kan er van alles gebeuren. Maar natuurlijk zijn we geen favoriet. En ik ben er ook rustig onder. We zullen ons goed voorbereiden en er alles aan doen om een topniveau te halen. Maar mijn leven stort niet in als het niet lukt. ‘’ (bron website Nevobo)