Vlotte zege en lichte kater voor Sovoco D1

VoV, 20-10-2019. 14:26 uur. Na een weekend rust en vrij – het enige voordeeltje van de vele, onhandige doordeweekse wedstrijden – mochten we vandaag weer in onze eigen Bunt aantreden. Alhoewel ‘rust’; de vrije zaterdag werd dankbaar ingezet om de verjaardagen van Daphne en manager Anto te vieren.  Tegenstander was Madjoe, het team dat min of meer samengevoegd is met een deel van Simokos D1 van vorig jaar, zo begrepen wij. Het was dus afwachten welk niveau we van dit team mochten verwachten.

Hanneke liep vorige week een spierscheuring op en nam dus naast Remco en Cees plaats op de bank. Gelukkig hebben we daar goede vervanging voor in de persoon van Jill die haar oude metier weer even oppakte. Jiska was wat ziekjes, maar wel inzetbaar. We zagen direct al wat bekende gezichten bij Madjoe, waaronder de meest ervaren speelster van voormalig Simokos D1. Ook zat onze oud-trainer Krijntje Pappie, a.k.a. Krijn Duimpje, alias Lil’ Krijne op de tribune. Leuk!

We startten met Kirsten, Sandra, Lieke, Franke, Daphne, Kyra en Jill. Als een komeet gingen we uit de startblokken. De eerste beste mogelijkheid om het midden aan te spelen, greep Kyra, en met succes. Serverend legden we direct de juiste druk bij Madjoe, waar ze duidelijk vele moeite mee hadden. Onze midden-aanvallers speelden de verdediging bovendien helemaal zoek en ons blok stond. We zaten er lekker in en pakten een comfortabele voorsprong. Nog een beetje extra in het zadel geholpen door de fouten van Madjoe stond er zo maar 25-16 op het telbord.

Set 2 gingen we verder met dezelfde opstelling. Het begin was even stroef door wat eigen foutjes, maar daarna was het een kopie van set 1: Een sterke service- en aanvalsdruk en bijna niet te omzeilen blok en Madjoe bleef – mede door onze druk – veel fouten maken. Daniela kwam erin voor Franke en Daphne vroeg Hanneke de intieme vraag haar te helpen kijken waar haar gat zit (?!). 25-15 voor ons.

In de 3e set bleef Daniela staan. Sandra en Lieke communiceerden via hoestsalvo’s, maar dat had gelukkig geen invloed op het spel. Dat liep als een tierelier! Veel punten maakten we direct of indirect met onze service, de pass stond en aanvallend hadden we het volledig onder controle. Charla kwam erin voor Daphne en ging lekker mee in het goed draaiende team. In een vloek en een zucht was het maar liefst 25-10 voor ons! En ineens ging het me dagen wat er achter dit snelle potje zat; Kyra wilde graag kijken bij de wedstrijd van vriend Mart bij Keistad, dus had wat haast. Nou, dat mag ze vaker hebben!

Maar, niet te vroeg juichen… Ook set 4 waren we verplicht te pakken. Charla bleef staan. Onze start was nu echt stroef. Madjoe ging alles of niets spelen en wij gingen eigen fouten maken. Na een kleine achterstand kwamen we weer bij en stond het 12-12. Maar het lukte niet meer om Madjoe van ons af te schudden. Een haperende pass op vrijwel de enige goede serviceserie van Madjoe, gecombineerd met geen antwoord op hun buitenaanvalster die het blok nu wel wist te omzeilen en zelf niet meer scoren, bracht ons in de problemen. Om beurten namen we een kleine voorsprong. Met 21-18 voor ons was er nog niks aan de hand. Maar het bleef onrustig en slordig van onze kant. Daphne kwam er nog in voor Charla, maar het mocht niet meer baten. Een keer knipperen met de ogen en de set was verloren met 23-25!

De vele reacties na afloop van mensen die alleen de uitslag van de wedstrijd hadden gezien, zei genoeg: Wat is er in g*naam in die laatste set gebeurd? Als je zo makkelijk de wedstrijd domineert, mag dit niet gebeuren. Ontzettend zonde!

Gelukkig was er sowieso taart van Daphne. Na gezamenlijk proosten kondigde Daphne aan dat iedereen gerust een stukje mocht pakken en keek Jiska daarop vragend aan. Die was duidelijk weer aan de beterende hand gezien haar droge ‘Ik heb het al op’. Even later gevolgd door ‘is er een ronde 2?’.

Het vele afkloppen van bad luck door Kyra voorafgaand aan de wedstrijd – met stip nu onze ergste bijgelovige, en dat is knap met Sandra in je team – had dus wel effect: gewonnen én op tijd klaar voor die andere wedstrijd. Maar het katertje van het verlies van de laatste set bleef nog lang ronddolen in onze kopjes…
Nu hebben we twee weekenden vrij en gaan we hard trainen. 9 november nemen we het op tegen de nummer 1 Compaen D, thuis om 15.00 uur, dus graag tot dan!

gh @ VoV, verslag van Hanneke van den Broek, Sovoco Dames 1.