Vol benut bekeravontuur ten einde voor Sovoco D1

VoV, 22-10-2023 16:55 uur   Gisteren mochten we in onze eigen Bunt de 2e ronde van de beker spelen. Tegen oude bekende Keistad (topdivisie) en poulegenoot Protos. We hadden er een redelijk goede trainingsweek op zitten, waarbij Daniela donderdag ook weer aansloot. Net op tijd.

De dag begon vroeg. Kim sloot voor de zekerheid aan bij D2 die ook een bekerwedstrijd speelden. Daar mocht ze een deel van de wedstrijd haar kunsten op dia vertonen. Daarna begon ons toernooi. Protos nam het op tegen Keistad. Aan de opstelling van de topdivisionist te zien schatten wij in dat ze hun sterkste opstelling voor ons zouden bewaren. Een leuk vooruitzicht. Het lukte Protos in de laatste set om goed weerstand te beiden, maar Keistad pakte zoals verwacht de 3-0 winst.

Na het doornemen van onze aandachtspunten, begonnen we aan onze warming-up. Maar nog geen twee tellen later werden we weer bij elkaar geroepen; er was een bedreiging en bommelding gaande in het Meander ziekenhuis, het werk van Floris. En laat hij nou net dienst hebben en daar met spoed naartoe moeten… Dus Floris opgewonden en met aanmoediging van ons vertrokken en wij zonder hoofdcoach verder.

Anto kreeg nog even het bordje uitgelegd voor het aanwijzen van de servicerichting (“Nee, je houdt ‘m nu op de kop!”). Kan dat ook nooit meer fout gaan.  Vanuit de wedstrijd tegen Protos hadden we 2 extra doelstellingen meegenomen: boven de 14 uitkomen (het laagst aantal behaalde punten in een set door Protos) en de knieën kapot van de kniebeschermer-loze midden van Keistad. Je moet wat.

Onder aanmoediging van de vaste schare fans en veel oud-teamgenoten, vrienden en ook oud-trainer Krijn Duimpje – dank allemaal! – begonnen we aan de strijd tegen Keistad. Sandra, Kyra, Eline, Daphne, Daniela, Lieke en Hanneke mochten het gaan proberen. De eerste punten waren niet slecht. Maar toen kwam er een gigantische service serie van Rianne Stok, waar we geen antwoord op hadden. De paar keer dat we de pass onder controle kregen, lukte het niet te om te scoren. En zo was eigenlijk al snel de hele set voorbij: 11-25.

We waren toch echt wel wat meer waard dan dit en dat wilden we graag laten zien. In de 2e set lukte het af en toe Keistad met de service onder druk te zetten en onze punten mee te pakken. Blokkerend en verdedigend bleven we wel moeite houden, omdat in tegenstelling tot in onze eigen divisie de ballen nu alle kanten langs en ook over het blok kwamen, vooral van hun passer-lopers. We maakten veel lol en werkten hard. Floor kwam er kort in voor Eline, waardoor Kyra even de spelverdeling overnam. Maar verder dan 18-25 kwamen we niet.

Onze uitdaging was om verder te komen dan die 18 punten. Dus nog een keer alles geven. Er werd zo mogelijk nog harder gewerkt. Met als gevolg dat we in een rally heel lang tegenstand boden, maar uiteindelijk bijna allemaal op de grond lagen en het punt toch naar de tegenstander ging. Het hele veld moest gedweild worden. Gelukkig kon iedereen er om lachen, zelfs de scheidsrechter die de hele wedstrijd lang, over en weer, vreemde beslissingen had.

Maike kwam er een rondje in voor Eline en Kyra nam het spel verdelen weer over. Het leek er lang niet op, maar we kropen toch steeds dichterbij die 18 en toen er overheen. Maar zowel passend als scorend lukte het op beslissende momenten niet. Zo gingen we strijdend ten onder met 21-25 en 0-3.

Keistad zoals verwacht door. Onze eigen doelstellingen niet helemaal behaald, want die 1e set was echt slecht en waren we niet boven de 14 uitgekomen. De genoemde knieën leken echter wel wat gehavend…

Toch moet je nog die wedstrijd tegen Protos spelen, ook al gaat ie nergens meer om. Laten we dat dan in ieder geval kort en krachtig houden, zodat de speeldag niet nog langer zou worden dan ie al was. De vorige ronde hadden we het onszelf ook al niet makkelijk gemaakt; tweemaal de volle aantal sets nodig hebben om te winnen en dan nog een wedstrijd spelen die nergens meer om gaat. Dus 6 sets leek ons meer dan genoeg voor vandaag.

Floris kwam net op tijd weer binnen rennen na zijn enerverende oproep van zijn werk, waarover we na de wedstrijd meer zouden horen.

De opstelling wijzigden we zoveel als mogelijk. Floor in de plaats van Sandra, Daphne op p/l in plaats van Kyra en Kyra op spelverdeling i.p.v. Eline, Maike op dia en Kim in plaats van Daniela.

Twee sets lang speelden we lekker en comfortabel. Kim was lekker bezig op midden, Daphne dekte haar eigen aanval uit met haar hoofd (GIFje is in de maak), we hadden mooie serviceseries, Lieke had een fase waarin er geen bal meer langs haar kwam. Soms verslapten we wat, waardoor Protos nog relatief dichtbij kon blijven. Maar we wonnen overtuigend met 20-25 en 18-25.

In de 3e set ging het echter een stuk moeizamer. De pass werd wat wisselvalliger en we kregen moeite met scoren. Het was hard werken en sleuren. De energie – zoals jullie weten is dit Anto’s aandachtspunt – sijpelde weg. Daphne probeerde dat te keren en vond een harde bal tegen de schouder van de libero niet goed genoeg (het was dan ook geen punt), dus de volgende ging keihard op haar hoofd (GIFje is in de maak).

Dat was wel een punt. Gelukkig ging het goed met de libero en hadden wij weer even lol. Maar ook dit hielp niet. Lang leken en dachten we de winst nog over de streep te kunnen trekken, maar uiteindelijk was Protos toch koelbloediger en verloren we met 27-25.

Jammer, toch een 7e set, maar nog geen man over boord. Ook deze 4e set ging echter heel moeizaam. We stonden lang achter en vochten om dichterbij te komen. Eline kwam er tweemaal in voor Maike, zodat Kyra kon aanvallen. Sandra kwam er voor de passing in voor Floor. En Daniela moest er ook nog aan te pas komen.

Zij was zo enthousiast dat ze direct langs de scheids en Kim over de zijlijn het veld in sprintte naar haar plek. Zo mogen wij het graag zien, maar de scheidsrechters en tellers liever niet, al konden die er ook wel om lachen. De 2 directe harde klappen en punten die ze vervolgens scoorde leken ons over het moeilijke punt heen te helpen. Maar helaas; ook deze set ging naar Protos: 25-23.

Poeh, doen we het weer; onnodig veel sets op 1 dag moeten spelen. Maar ja, als je er dan toch staat, dan gaan we er natuurlijk voor. Moeizaam blijft het beste woord om te omschrijven wat er in deze set gebeurde. We serveerden veel fout, we passten onvoldoende en scoren was – ook mede daardoor – lastig.

Protos zat natuurlijk in de winning streak en werd luidkeels aangemoedigd door Keistad en zelfs een enkele speler van ons eigen Heren 1. Daar moeten we nog maar eens een hartig woordje mee wisselen  Maar lang verhaal kort; we wisten het tij niet te keren en deden onszelf nogmaals aan wat we in de competitie bij Leython ook al hadden gedaan; 0-2 voorstaan en toch 3-2 verliezen. Bah.

Terugkijkend waren er veel verbeterpunten. Maar positief was dat iedereen heeft kunnen spelen deze dag en uiteindelijk worden we hier alleen maar beter van. Herstel zal voor een aantal wel even nodig zijn, want 8 sets zwoegen op 1 dag gaat je niet in de koude kleren zitten. We vermoedden nog steeds dat iemand die dit bedacht heeft zelf nooit gespeeld heeft en/of nog de illusie heeft dat ieder team minstens 12 (ja, topdivisie en hoger mogen 14 speelsters hebben) speelsters heeft zodat je flink kan doorwisselen, wat allang bijna nergens meer het geval is.

Na afloop even bijkomen met heerlijke zelfgebakken brownie van Daphne nog voor haar verjaardag. Maike en Hanneke vonden dat het lange wachten op de traktatie beloond mocht worden met ook het proeven van de pudding crumble vlaai. Die was ook al zo lekker. Toen met een aantal nog even H1 gekeken – en aangemoedigd! – die in de beker topdivisionist Taurus uitschakelden. Kijk, het kan dus wel!

Zaanstad D2 is gewaarschuwd, want wij zinnen op revanche voor deze dag. Lekker trainen deze week en dan de 28e om 17u thuis weer nieuwe ronde, nieuwe kansen. Tot dan?

gh @ VoV, Foto Jaap van den Broek, verslag Hanneke van den Broek, Sovoco D1.