Volgens Dynamo had er meer ingezeten

Het was weer een wedstrijd waar van alles in zat. Geweldige rally ‘s, domme fouten, scheidsrechters die de weg soms kwijt waren, kortom, het leek wel een derby. Ook het gevoel was heel erg dubbel, maar achteraf heerste het gevoel dat we met te weinig weg gingen uit Houten.  Na een indrukwekkende minuut stilte lijkt het welhaast een tactiek van ons te worden om de tegenstander in slaap te sussen in de eerste set.

Net als in de vorige wedstrijd was het begin wel echt heel erg slecht. Het meest vervelende is misschien wel dat we er geen vinger op kunnen leggen waarom we zo starten. De foutenlast was ongelooflijk hoog, passend en serverend heel erg matig en dus komt het aanvallende spelletje van ons behoorlijk onder druk te staan. Aan de andere kant was het Taurus,  de stier die net los werd gelaten in de arena. Met name serverend en blokkerend was het indrukwekkend wat de dames uit Houten aan de dag legden. Met 25-11 kon het wel eens een kort avondje volleybal worden. Maar van de andere kant ken ik mijn dames ook en zullen nooit verzaken.

Dat was ook dit keer het geval. In de tweede set konden we van meet af meer ons eigen spelletje spelen. Met de nadruk op meer want het niveau van de laatste twee competitiewedstrijden werd nooit gehaald. Toch konden we meer grip krijgen op het aanvallende spel van Taurus, serverend zette we meer druk en de opdrachten werden beter uitgevoerd. Met 21-25 was de setwinst binnen en was de stand in sets ook weer gelijk.

Vanaf de derde set werd het pas een echte wedstrijd. Beide teams gingen gelijk op, maakten veel persoonlijk fouten maar was het voor het publiek vermakelijk om dit schouwspel te zien. De eerste scheidsrechter die, in onze ogen, de lat bij het begin van de wedstrijd te hoog legde kon dit geen goed vervolg geven. Het werd warrig waardoor aan beide zijden wat irritatie ontstond.

Jilke Rikhof werd vanaf de 20 punten gebracht en zij speelde geweldig. Eerst aanvallend en daarna serverend zorgde zij bijna voor de overwinning. Bijna want bij 25-26 dachten we dan ook dat we de set gewonnen hadden doordat de bal via touche werd uitgeslagen. Dit werd echter niet gezien waardoor we nogmaals moesten zien de set te winnen. Gelukkig konden we bij 26-27 de set wel afmaken en stonden we ineens op een 1-2 voorsprong.

In de vierde set pakten we al snel vier punten voorsprong maar verzaakten we om door te drukken. Sterk serverend kwam Taurus op zij en met name door vele geweldige reddingen van de uitblinkende libero van Houten stond het rond de 17 punten weer gelijk. Dit keer was het Jilke Rikhof wat samen met Isa Geuke in het veld kwam en Isa deed vrolijk mee met wat Jilke de eerste set al deed.

Onbevangen volleyballen met enorm veel enthousiasme. Zij aan zij gingen we naar het eind van de vierde set. Bij 24-24 leken we halverwege de rally toch wel het punt te krijgen door een overduidelijke technische fout. Dit werd helaas niet gezien waardoor er wel wat commotie ontstond en de eerste scheidsrechter het spelletje niet helemaal begreep. In tegenstelling tot wat iedereen dacht (en ikzelf ook) dat ik de gele kaart kreeg was het de assistent-coach die de gele kaart kreeg omdat hij even ging staan. Heel erg kinderachtig maar van de andere kant moeten wij ons als technische staf ook op zulke momenten beheersen. Het gevolg was een 26-24 nederlaag en een heel erg raar eind van deze set.

In de vijfde set kon het alle kanten op. Tot de acht ging het gelijk op en daarna was de ploeg van Jeroen daadkrachtiger. Met 15-11 in de laatste set gingen we met één punt terug naar Tubbergen. Zoals al gezegd wisten we dat er ondanks de eerste dramatische set vandaag wel iets meer ingezeten had.

Er zijn echter ook wel positieve punten te zien. Op de manier waarop Jilke en Isa invielen zijn we zeer tevreden en nu de bezinning daar is kun je ook blij zijn dat je tegen een ploeg als Taurus met het tegenvallende niveau dat wij hebben laten zien 1 punt mee mag nemen naar Tubbergen. En voor de critici onder ons en om het verhaal helemaal compleet te maken, ik heb de scheidsrechter na de tijd keurig bedankt voor de wedstrijd, ook al gezien de minuut stilte voor de wedstrijd!

(Wedstrijdverslag van Raymond Keemers, trainer coach Dynamo Tubbergen)