VV Utrecht H1 leunt in 1e duel op ervaring

VoV, 01-10-2018. 14:40 uur. Voor VV Utrecht was het seizoen eigenlijk al begonnen. Een voor – voorronde in de beker eind augustus en een voor-toernooi voor diezelfde beker twee weken geleden leverde louter overwinningen op en in de voorbereiding was genoeg redenen om te constateren dat het wel goed zit met dit team.

Veel ervaring op het hoogste niveau, het niveau daaronder en het huidige niveau zou zich conform het teamgesprek op de trainingsavond wel móeten vertalen in veel spelplezier (hoofddoelstelling) en een hoge klassering (subdoelstelling). De randzaken zijn geregeld nadat de flessen, shirts en ballen allemaal al wel eens vergeten waren, de wedstrijden met afwezigheid van sleutelspelers zijn verzet en de Instagram krijgt van nr. 6 meer dan voldoende kopij opgeleverd elke week. Klaar voor de start…vals!

Sliedrecht uit is al jarenlang geen goeie herinnering voor VV Utrecht. Dat ligt overigens niet aan de inwoners van de volleybalhoofdstad van 2018, noch aan de faciliteiten. Dat ligt aan dat welbekende, eeuwenoude Utrechtse volleybalmotto: ‘in Sliederecht is ieder slecht’ (– anoniem, 2016).
Er zijn voor het gemak twee wedstrijden gespeeld. Eentje van 28 punten, waarin Utrecht met die genoemde ervaring en spelvreugde 18 van die 28 punten pakten en Sliedrecht de overige 10. Daar zijn we uitermate tevreden over!

De tweede wedstrijd startte op een voorsprong van 18-10 voor Utrecht en eindigde met een 4-0 overwinning voor Sliedrecht H2. De Utrechters bleken helemaal niet op ervaring te kunnen steunen (verrassing!) en de gewenste spelvreugde manifesteerde zich in eerste instantie vooral in arrogantie en later in frustratie.
In de eerste set kwam Sliedrecht met een bewonderingswaardige hoeveelheid enthousiasme langszij en vanaf daar heeft ze Utrecht louter in de achtervolging gelaten.

Hoewel de eerste set nog spannend was, gingen de tweede en derde set met een gelijk verloop: Sliedrecht was in de lange rally’s net even scherper en bouwde gestaag aan een voorsprong om die niet meer uit handen te geven. Utrecht kreeg de gewenste servedruk niet voor elkaar en als gevolg van die druk bleven blokkering en verdediging achter. Enkele personele veranderingen leken in de derde set nog baat te hebben, maar een viertal eigen fouten op rij bracht de stand van 21-21 naar een duidelijke 25-21 en de verdiende overwinning voor Sliedrecht.
De minder geschreven over de vierde set, de beter. Al denkt Sliedrecht daar vast anders over – voor een wat meer uitgebreide rapportage met de gebruikelijke onnavolgbare inside – jokes verwijzen we u graag naar hun verslag.

Dan maar snel naar de kleedkamer. Voor enkele spelers van ons was het binnentreden al voldoende om een Pavlov-reactie van ineenkrimpen te veroorzaken – vorig jaar was deze ruimte ook al het toneel van enkele pittige discussies en uitbranders. Nu was de sfeer milder: het is de eerste wedstrijd immers, dus ruimte genoeg voor verbetering. De conclusie was unaniem: het is de instelling geweest. Dat we vinden dat we top-3 moeten kunnen, wil niet zeggen dat dat vanzelf gaat. Kop op en door naar de volgende wedstrijd.

Dan nog een speciale benoeming voor de creativiteit voor onze concullega’s uit Houten: de reserves van Taurus, waar inmiddels een gezonde rivaliteit mee is opgebouwd, bleken ook ná hun overwinning nog zo scherp als een mes en lieten via meerdere berichten al weten dat het degradatiespook wederom in Utrecht is gesignaleerd. Kunnen we waarderen, met wellicht wat kiespijn. Of veel kiespijn. Nu we dit zo schrijven: toch wel veel kiespijn. Welja, zorgen voor later: eerst maar eens het herstel realiseren, volgende week thuis in de vertrouwde Galgenwaard tegen de heren van Wik.

Man of the match is niet verkozen op verzoek van een licht gepikeerde trainer, maar tradities zijn er om in stand te houden: gefeliciteerd Sliedrecht Sport H2. Ondanks het leeftijdsverschil waren júllie de mannen op het veld. Wij gaan maar eens aan de zuurstof..

gh @ VoV, verslag van Ferdi Braakman, VV Utrecht. Archieffoto Tjerk Laan.