VVU H1 haalt maximale uit contributie

VoV, 15-11-2016. 14:45 uur. Dat was lekker wakker worden. Met een heuse derby in het vooruitzicht, in de wetenschap dat de selectie weer nagenoeg compleet is, kon de korte tocht naar Soest worden gemaakt. Voor sommige van VV Utrecht heren 1 een bekende tocht, in de selectie is namelijk een aantal ex-Sovoco spelers en meetrainers te vinden.

Het was dan ook vriendelijk handjes schudden voor de wedstrijd, maar die mindset ging snel om. Getooid in schitterende nieuwe inspeelshirts van de nieuw aangehaakte sponsor Stagerocs probeerden we zo scherp mogelijk aan de wedstrijd te beginnen, iets dat in de vorige afleveringen nog bepaald niet goed ging.

Dat zou dan toch eindelijk eens beter moeten gaan toch? De vraag stellen is hem beantwoorden..    Dat beginnen bleken we helaas nog wel zonder Wouter te moeten doen, hij is nog niet helemaal hersteld van een NFL-tripje naar Londen, niet al te lang geleden.

Helaas kunnen we kort zijn over de eerste twee sets. Het rallyspel ging aardig, maar de servedruk was veel te laag van Utrechtse kant. Waar Sovoco met dank aan een uitblinkende buitenaanvaller vrijwel elke side-out makkelijk kon maken, maakte Utrecht hier en daar wat onnodige fouten. Met een terechte twee-nul achterstand leek zelfs de gebruikelijke vijfsetter ver weg. Gelukkig bleek dat Sovoco in slaap was gesoest..

In de derde en vierde set schakelde Utrecht een tandje bij. De servestrategie werd aangepast en nu waren de rollen omgekeerd – Sovoco kwam niet onder de druk vandaan en onder leiding van uitblinkende middenman Jan en de continue dreiging van Pieter maakte Utrecht haar side-outs gedecideerd af.  Met dank aan lange serveseries werd het toch nog een vijfsetter. En eerlijk is eerlijk, dat verdiende deze wedstrijd ook wel. Ondertussen was het ruim toegestroomde publiek achter de mannen van Sovoco gaan staan en kon er vol sfeer aan de tiebreak worden begonnen.

Helaas. Zes wedstrijden, vier tiebreaks, nul winst. Het blijkt voor Utrecht vooralsnog onmogelijk om de promovendus – mindset in een vijfde set door te zetten, om zo vrijuit te kunnen spelen. Sovoco had de blokkering goed op orde en daar maakten de Utrechtse aanvallers dankbaar gebruik van. Bij de kantwissel was het 8-5, op het einde 15-7 voor de thuisploeg. 

Complimenten aan de tegenstander en de sfeer in de hal, maar toch had Utrecht het gevoel dat er meer in had gezeten. Na diepgaande psychologische analyses trok middenman Jan de filosofische hoopjes ellende aan de paarse kraagjes weer de realiteit in: ‘We moeten gewoon weer lekker gaan volleyballen’. Johan Cruijff had het niet beter kunnen stellen. Met een heerlijk fictief speciaal biertje van brouwerij ‘oh-dat-ben-ik-vergeten-volgende-week-doe-ik-het-echt’ werd de man of the match verkozen, zodat hij de week erop weer een nieuwe teamgenoot op géén biertje mag trakteren. Daar heeft Gert toch een mooie traditie ingezet.

Blik op vooruit dus. We zijn weer compleet, we zijn weer fit, aan motivatie heeft het nog nooit gelegen. Gelukkig hebben we alle kansen om volgende week de boel om te draaien: tegenstander in de Galgenwaard is slechts de koploper VCV. Ook weer een wedstrijdje volleybal met genoeg oude bekenden. En om het feest compleet te maken mogen de Sovocose boys de week erop al voor de revanche naar de grote stad komen. Wij vinden dat bij de Utrechtse derby pas na de thuis- én uitwedstrijd een winnaar mag worden aangewezen.

gh @ Vizier op Volleybal, verslag van Ferdi Braakman, VVU heren 1.