What doesn’t kill you Sovoco Ladies, …

VoV, 11-11-2019. 6:14 uur. Voor de 2e keer dit seizoen kwamen we zonder trainer te zitten. Vandaag werd mede daarom een dag van veel 1e keren…
We traden zaterdag voor het eerst aan tegen Compaen D1. Voor het eerst – in de competitie – met coaches Edwin Bakker en Antonietta Carta. We trokken voor het eerst onze nieuwe trainingspakken aan (dank sponsors Bouwbedrijf M. Westerveld, D.H.R. Elektra en Bouwkundig adviesbureau Vos!) en speelden voor het eerst in onze nieuwe wedstrijdshirts. Bart was voor het eerst sinds de operatie aan zijn duim weer in de sporthal en Hanneke ging het voor het eerst sinds haar spierscheuring weer binnen de lijnen proberen.

Ondanks een kapotte fiets, een kapotte auto en een te lieve nieuwe puppy die Lieke bijna thuishield (of ons daar naartoe deed komen), begon de volleybaldag goed met een gezellige gezamenlijke lunch in onze kantine. En voor het eerst hadden we ook weer een mini van de week: Rozemarijn! En voor het eerst waren de schoonouders van Jiska ook aanwezig. En hoe…!

We begonnen de wedstrijd met Kyra, Charla, Kirsten, Sandra, Lieke, Daniela en Hanneke. We kwamen goed uit de startblokken. We pasten degelijk, serveerden sterk, zetten het blok goed en vielen lekker aan. Dat behaalde resultaten in het verleden geen garanties geven, gold nu zeker voor Compaen. We verwachtten namelijk veel van deze nummer 2, maar ze maakten erg veel fouten en hadden de passing totaal niet onder controle. Een flinke voorsprong voor ons was het gevolg. Er was zelfs tijd voor een gesprek tussen Sandra en Hanneke terwijl de rally gewoon gaande was: (S:)’Als ik die bal moet pakken, moet je het maar zeggen hoor’, (H:)’Nee lukt wel, ben alleen nog niet zo snel weg als normaal’, (S:) ‘Oke!’. 25-13 voor ons.

Omdat er niet heel hard gewerkt hoefde te worden, kon Hanneke door. Met dezelfde opstelling als in de 1e set gingen we vrolijk verder. Compaen kwam er eerlijk gezegd nauwelijks aan te pas. Daphne kwam er achter een rondje serveren en verdedigen in voor Charla en nu werd het 25-12 voor ons.

In de 3e set haperde de machine bij ons heel eventjes, met name passend en wellicht daardoor lukte het aanvallend ook niet allemaal even makkelijk. Compaen vond hun ervaren midden iets vaker en het werd nu meer een wedstrijd. Daphne en Charla wisselden elkaar weer af. Door een goede service en werklust van ons, en nog steeds ook veel eigen fouten van Compaen, pakten we uiteindelijk toch vrij eenvoudig de set: 25-20.

Nu we zover gekomen waren, wilde we ook die laatste pakken. De 1e helft van de set ging het redelijk gelijk op. Compaen probeerde alles over midden te spelen en was daarin redelijk succesvol. Maar zodra wij weer servicedruk brachten en bleven afwisselen in de aanval, was er niks aan de hand. Daphne kwam er voor de service van een van onze middens in en daarna achterin voor Charla. Franke kwam erin voor Lieke en zo werd de 2e helft van de set een stuk minder spannend. Met uitbundige dansjes van bepaalde partners en (schoon)familie op de tribune tot gevolg! 25-18 en dus 4-0 voor ons!

Ondanks de vele 1e keren een heel mooi resultaat! Zo blijkt maar; what doesn’t kill you, makes you stronger. Maandag volgt de 1e keer training van Eelco Smit die de maandagtrainingen op zich gaat nemen. Er moet weer hard getraind worden, want zaterdag wacht ons een pittige uitwedstrijd tegen de nummer één Dinto, dit keer tegen hun 1e team. Nu gelukkig gewoon op zaterdag en hopelijk met een kantine die open is en douches die niet op kook-stand staan.

gh @ VoV, verslag en foto van / via Hanneke v/d Broek. Sovoco dames 1.