Winst veur Olde Luttikhoes en Kamphoes!

Um zes uur begonnen ze gistern in de Siepelstad aan laatst’n wedstried van ‘t volleybaljoar. Nich echt laatst’n , zeg maar op tien noa laatst’n. Het eerste deel van ’t joar was afloop ’n toen de wedstried tègen de Bondstalenten afloop ‘n was, doarnoa volgt nog het tweede deel van’t joar. Zeg maar dat Valentijnsdag in ’t volleybaljoar 30 juli is, en ’t begin van ’t Carneval 31 juli.  Dan zit ’t er d’r op. En begint de tweede helft. En dat duurt dan weer tot 31 augustus. En dan begint de derde helft, dè dan weer samenvalt met de eerste helft van nieuwe joar. Dat lik mie toch wa hatstikke dudelijk. Zelfs veur ne volleyballeek.  

Heb ie ok wal uns dacht dat iedereen in Siepelstad Kamphoes het? En wel toevallig geen Kamphoes het dat dè Olde Luttikhoes het? En dat alle leu wel aanders het, zich ok gewoon Kamphoes of Olde Luttikhoes neumt.  Net as in dat gezin met acht jongens, woar ze allemaol Jan het’n, behalve Hendrik den ze Willy neum um ‘m nich de Jannen te verwissel’n.

Terug noa Kamphoes en Olde Luttikhoes. Zo moj het’n,  want aanders ku’j bijna nooit in ’t eerste van Set-Up komm’n. Zelfs bie de tegenstander bint er dè Olde Luttikhoes het, zal mie neugt doan, hoe lang het nog duurt veur zè in Oatmuske volleybalt. Midden veurt net kunt de Siepels nog wa wat versterking broek’n, dacht ik zo!

Um zes begönt dus. Was’t belangriek? Joa, wis en warachtig! Veur de Siepels zekers, veur hen was ’t ne vèèr peunt’n  wedstried. En ze kon deur te win’n ne helen bult druk, gen luchtdruk, in Almelo neerlegg’n. Bie € Sped. Want as Set-Up won, moss € Sped vandaag ok winn ‘n. Want tussen dè twee ging ‘t um dat ene extra puntje veur in de tweede helft. Dréé of vèèr. Maar ‘t kon natuurlijk ok gewoon niks of vèèr wèèn. Of dréé, of twéé of één. Ma gen vüf of zes en al helemoal geen zeuven.

Was ’t belangriek veur de Talenten? Nee joh, helemoals nich. Veur hen was’t de op een na laatst’n wedstried van ’t volleybaljoar. Vandaag mot ze ok nog tèg ‘n Alterno. Dan goat ze verder alleen nog train’n en zich veur bereid ’n op internationale wedstried ‘n, tègen clubs wel nich oet oons land kumt, moar oet butenlaand. Dat duurt ok pakweg dréé moand. Zo iets, of iets langer of korter, dat lig d’r an hoe lang of doert veur ‘t 31 augustus is.

Manometer,  wat kunt dè wichter van Olde Luttikhoes hard tegen den bal an sloan. Alle dréé. Veural bie’t serveern’n. Dat het so as ze noa ’n peunt opnieuw begin’t vanachter dè lien, woar nen keerl in wit pak gebukt bie steed te kieken of er nich toevallig een met de teen bovenop geet stoan. Mien buurman zeg, dat het ‘serveren’. En hè hef d’r verstand van. Neen hè het geen Kamphoes ok geen Olde Luttikhoes.  

Nou bie mie is ‘serveren’ wat aanders, dat doat keerls of vrouleu ai in de kroeg zit. “Servee mie d’r nog maar één, haal de lucht noch maar eens oet de glaz’n’ Biet volleybal’n is serveer ’n heel wat aanders. Niks mooi neerzet’n ma keihard sloan.   

Mè wie waar ‘n bie dè wichter van Olde Luttikhoes. In den tweeden en veer’n set heb ik mie  de ogen oetkek’n. En ik had nen hele bult medelied’n met dè wichtekes aan de andere kant van’t net. D’r vondén d’r niks an. De een noa de ander löp’t veld oet.  Of dat dèden ze allemoal tegeliek as de’n coach met de fietsbel belde.

En d’r werd mei dan een portie zong ‘n onder de trap! De stemming zat er goad in, veural bie dat Set-Up volk.  Dè ander’n waren mirakels stil, en dat waarn ze. Ik heb ‘t telt, de zusjes maakten zes peunt vanaf de opslag in den tweeden set. Alle dré twee. En in de veerde set had zus Kirsten d’r vüf maakt. En de andere twee, Ilse en Carmen bedoel ik, elk twee.  

En Kamphoes dan? Ja, dè van Kamphoes kunt d’r ok wat van. Den enen met zo’n ander kleur shirt an döt niks aanders en hen en weer duik’n  om den bal van de groond te hol’n en as dat moal nich lukt wod ze kwoad, op zich zelf, op den bal, op de vloer, op ’t net, op de lucht, want dan begint klappen in ’t rond oet te delen. En Ilse van Kamphoes döt niks lever as van dè korte, snelle balletjes van midden veur ’t net d’r in meppen. Geniepig, weinig tegen te doan.

En dan deed ok Merle van Kamphoes nog met. Nich de hèle tied, zo af en to. En ik heb begrep’n dat ze no de wedstried mos trakteer’n. Kratje bier! Wat dè van Olde Luttikhoes met donder en geweld ower het net sloeg bie serveern, sleug Merle d’r onder deur. En dat kost nen kratje. Komt mooi oet met Carnaval.

Enfin in de tweede en veerde set was d’r dus niks an. Wa veur het Set-Up volk, mè nich veur de rest. Het werd 25-9 en 25-10. Dè wichtekes van oet Arnhem, doa kwamen ze nich allemaol vedan want d’r waren d’r ok wat oet Twente bie, oet Harbinkhook en Hoksebargen, konden d’r in deze sets nich zovöl van. Ze maak ‘n zelf ma acht peunten.  Volgens mie hai dat net zo good administratief af kunnen doon. Had ne bult energie scheelt.

In de eerste set was dat wal effen aanders. Nich völ trouwens waant ik zie noe pas dat de zusjes Olde Luttikhuis in den set totaal zesteen peunten maakt hebt. Van de achtteen. Ilse van Kamphoes maakte bie 20-18 gelukkig nog  ’n ace en Carlijn Koebrugge heeld de hand de veur toen Daphne Knijff 7-10 wol maak ‘n. Dat ging toen mooi nich deur. Het werd 7-9. Aan ’t eind kwam Mayke van Schutte ok nog binnen de lijnen. Veur Sandra Berger. Toen een van dè wichtekes nich van net of kon blieven, kreeg heur ploeg ‘n strafpunt (23-21), Carmen van Olde Luttikhoes sloeg daarnoa noch twee keer raak. Eind goed al goed veur Set – Up met 25-21.

Ja en dan noch de derde set. Toen kwamen de Siepels mooi op de koffie. Na de tweede set (25-9) dachten ze natuurlijk dat de wichter oet Arnehem d’r niks van konden. Ma dat was alleen maar schijn, ze wisten heus wa hoe je den bal tegen de grond mossen krieg ‘n. En ik wet echt niet of het toeval is! Ok den van Shakespeer heft ooit al eens zegt “Het maakt nich oet, hoej het”, dat zei he natuurlijk in Engels (what’s in a name), maar het kan geen toeval wezen dat ene Nicole Oude Luttikhoes drie keer voor de getalenteerde wichter raak serveerden in dezen set. Ik geleuf nich in zulk toeval! Ie wa?

En Knijf en Polman oet Hoksebargen e.o de ene noa de andere bal erin sloegen. Dat ging mooi mis veur Set-Up, doar konden alle  Kamphoeskes en Olde Luttikhoeskes niks meer an verander’n toen ze hun trainigskloffie oet mos trekken en alsnog het veld in werd ‘n stuurt. En doarbie kwan nog eens dat hun moaties in ’t veld vol te vol vout deed’n . De getalenteerde wichter, woar bint dè eigenlijk good in um zich zo te neumen, vreug ik nog op de tribune, zonder antwoord te kriegen. Anderen wisten dat ok nich blijkbaar, of ze wilden mie het nich vertell ‘n.

Set – Up verloor met 22-25. Ma dat was allemoal nich belangriek heb ik begrepen. Dat was ingecalculeerd verlies. Dat had Brahim Abchir zo oetrekkend. Met 3-0 of 3-1 winn’n maakt veur de stand niks oet. Hadden ze de set ok wa so an dè andere wichter kado kunn ’n gev’n. Veur Valentijnsdag

Weetje wat ok mooi was. Marleen van Benthem was joarig en toen gingen ze allemoal zing’n toen Marleen met mocht doon. ‘Lang zal ze leven en zo’. Marleen kreeg er ’n kleurtje van. Echt woar. Hai nich dacht van Marleen, hè! En vandaag, volgens mie is vandaag Judith van Kamphoes joarig. Mooi’n dag um joarig te wezen!

Good goan!

gh @ Vizier op Volleybal. Rudy de la Rouge hef de foto maakt. Nich gisteren, dat hef hè al in veurt’n doan.                                             

PS: Het zal grammaticaal allemaal wel niet kloppen, kan ik niks an doan!