WK dames: Oranje in ca. 3 uur langs Japan

VoV, 30-09-2018. 17:00 uur. Na de Oranje zege van gisteren op Duitsland (3-1) en de winst van Japan tegen Argentinië (3-0) stonden in de Yokohama Arena twee teams tegenover elkaar, waarvan er een dus de tweede zege en één de eerste nederlaag zou laten noteren. Voor het zover was, was er echter wel bijna 3 uur voorbij, 2:54 uur om precies te zijn.

Oranje begon met dezelfde basis als gisteren. Met Laura Dijkema (sv), Kirsten Knip (lib), Slöetjes (dia) , Buijs en Balkestein – Grothues (p / l) , Beliën en Koolhaas(mid) . Opnieuw kwamen Plak en Bongaerts erin voor de dubbele wissel en was Jasper er voor de servedruk aan het eind van de set. Dijkema werd na de tweede set vervangen door Bongaerts. Koolhaas maakte plaats voor Lohuis.

Oranje had weer een moeizame start. Japan begon erg gedreven, werd door de fans heel fanatiek gesteund en knalden uit de startblokken. Japan kwam op 7-3 en 8-5 en kwam na een aantal fantastische rally’s, waarin beide verdedigingen zich met prachtige acties lieten zien,  met 14-8 voor. Oranje ging bij die stand de time out in, scores van Nicole Koolhaas en Lonneke Slöetjes maakten 14-10, waarna Japan uitliep naar 18-12. Vanaf die stand ging Oranje in de achtervolging, het begon beter te lopen en Anne Buijs en een ace van Celeste Plak gaven Oranje nieuwe hoop, toen het scorebord op 19-16 stond.

Het werd pas echt spannend toenOoranje een aantal super rally’s voor zich besliste en daarna Maret Balkestein – Grothues met drie punten achter elkaar er 22-22 van maakte. Het ging gelijk op, het ace van Lonneke Slöetjes zette Oranje bij 23-24 op setpoint, Yvon Beliën deed dat even later bij 24-25 opnieuw en ook haar ‘blokje uit’ was bij 25-26 goed voor setpoint. Haar opslag daarna pakte nog net een millimeter van de uitlijn mee, waardoor het 25-27 werd.

De tweede set gaf Oranje niet thuis. In een tweetal lange series speelde Japan zich (na 6-3 en 11-8) naar een 17-9 en 22-10 voorsprong. Oranje kwam nog tot 24-16 terug maar moest de 1-1 setstand toestaan na de 25-16 zege voor Japan. Juliët Lohuis kwam er nog in, blokkeerde nog een punt raak, maar kon ook de ommekeer niet bewerkstelligen.

Oranje begon in de derde set met Britt Bongaerts op spelverdeling en Juliët Lohuis op mid. En Nederland had de beste start, kwam met 2-5 voor en ging met 5-8 de eerste technische time out in. Er werd keihard gevochten voor de punten. Het blok vervulde een hoofdrol, niet meteen scorend, maar eerder remmend om de aanval over te nemen. In het middendeel klampte Japan aan en dacht bij 15-15 op gelijke hoogte te zijn. De video challenge kende echter het punt aan Oranje toe, waardoor er 14-16 op de borden kwam.

In het derde deel van de set maakte Japan de achterstand ongedaan, was bij 17-17 op gelijke hoogte en bleef op de side out de gelijkmaker scoren, zoals bij 19-19 en na de Nederlandse foutserve op 20-20. Bij 21-20 pakten ze het initiatief en pakte Morrison een time out. Slöetjes maakte gelijk. Een foutserve en een ‘dankjewel’ score gaven Japan een 23-21 voorsprong. Time out Nederland. Kill block Yvon Beliën voor 23-22. De volgende aanval ging uit. Japan sloeg uit. 23-23. Eenzelfde ontknoping als in de eerste set voltrok zich. Plak en Buijs scoorden tot aan 26-27, Slöetjes maakte het daarna af.

Buigen of barsten was het voor Japan, terwijl Oranje natuurlijk de zege in vier sets wilde binnenhalen. Maar daar leek het vooreerst niet op, Japan ging met 8-5 voor de eerste technische time out in. Tjonge, tjonge wat verdedigen aan weerskanten van het net, wat haalde Kirsten Knip wat van de vloer, met recht een vliegende keep, Anne Buijs deed daar weinig voor onder en bij Japan in het achterveld leken er een paar vliegles te hebben gehad.

Japan liep uit naar 13-6, Oranje paste de dubbele wissel toe. Dijkema en Plak kwamen erin, Bongaerts en Sloetjes gingen eruit. Aces via de netrand zouden eigenlijk verboden moeten worden, Japan scoorde daarmee 15-8. Met 16-10 was er de tweede technische time out. Buijs knalde daarna de ene na de andere erin, het werd 17-13 en 20-17. Nederland kreeg de punten weer op het scorebord, hetgeen het geloof op een positief resultaat aanwakkerde. Maar Japan wist niet van wijken. Het werd 23-18 en 24-18. Setpoint, tiebreakpoint, hoe je het ook maar noemen wilt. Zes setpoint werden er vijf, toen volgde er een Nederlandse foutserve. Dus 2-2 en verlengen.

Zoals te verwachten was ging het gelijk  op in de tiebreak, bij 5-7 voor Nederland was het verschil voor het eerst twee punten. Japan maakte het verschil goed, bij 7-8 werd er van kant gewisseld. Oranje blokkeerde zich naar 7-9, Japan ging naar de zijlijn voor een time out. Waanzinnig die rally’s naar een 9-9 stand. Opnieuw kwam Oranje twee punten voor bij 9-11, opnieuw ging Japan de time out in. Anne Buijs kwam op 9-12 tot scoren en had de vinger aan de trekker om over te halen. 9-13 door Anne Buijs. Matchpoint bij 9-14. Het zou verboden moeten worden, een ace via de netband. Ook die voor 10-14. Time out Nederland. 12-14 ace, 13-14 uit Anne Buijs. Plak slaat raak, 13-15. Het was zwaar, zeer zwaar en erg lang. Maar het was het waard. Oranje staat op 2 zeges na 2 wedstrijden.

Anne Buijs maakte er 21 voor Oranje, Lonneke Slöetjes 20. Morgen speelt Oranje tegen Kameroen.

gh @ Vizier op Volleybal. Foto’s FIVB.