Zaanstad start 2de seizoenshelft met zege

Afgelopen zaterdag was voor Zaanstad de eerste wedstrijd na de tussentijdse ‘nieuwe start’. Nieuwe trainers, nieuwe yell, aangepaste warming up, maar ook nieuwe trainingspakken en natuurlijk weer eens een nieuwe teamfoto. Maar het belangrijkste was: nieuw elan. Onze eerste seizoenshelft was wisselvallig, zowel qua beleving / plezier als qua resultaten. Tijd om daar eens echt iets aan te doen dus.

Het NHD zette ons onbedoeld nog extra op scherp door te schrijven dat we het team waren met de meeste aantal punten voor, maar ook tegen in de topdivisie, wat natuurlijk komt doordat we ook de meeste sets hebben gespeeld. De conclusie die je daaruit kunt trekken is dat we simpelweg het minst stabiele team zijn: in iedere wedstrijd tenminste één set gewonnen, maar ook geen enkele 3-0 winst. Erg veel vijfsetters bovendien. We wilden dus al te graag aantonen dat we ook een hele wedstrijd een behoorlijk niveau kunnen vasthouden.

Iedereen was weer inzetbaar en we startten de wedstrijd tegen Dynamo 2 met Hidde, Erwin, Ronald, Marijn, Bobby, Erik en Stephan. We pakten snel een kleine voorsprong. Hidde investeerde goed in het aanspelen van onze middenaanvallers, waardoor we later veel ruimte aan de buitenkanten zouden gaan krijgen. We maakten enkele servicefouten, maar Bobby sloeg er ook een bom in met zijn sprongservice. Nadat we bij 15-15 nog gelijk stonden konden we de druk nog wat opvoeren om de eerste set met 25-21 in te rekenen.

In de tweede set slaagden we erin om een zwakte in de passopstelling van Dynamo goed uit te spelen, waardoor we meerdere series konden maken. In die fase deden we helemaal waar we uitvoerig op hadden getraind: iedere rallykans keihard afmaken. Hidde varieerde heel goed en iedere aanvaller kon meedoen aan dit feestje. Het duurde niet lang voordat er 25-14 winst geboekt was.

Zonder nog een wissel te hebben gebruikt gingen we verder in de derde set. Dynamo was weer beter bij de les wist redelijk in ons spoor te blijven. We hielden ons echter aan de afspraak om heel hard te blijven werken en zo bleven series tegen ons bespaard. Frank Zutphen mocht de moegestreden Bobby vervangen. Punt voor punt werkten we ons naar de winst toe. Op 22-19 voor kwam er nog een laatste poging van verzet, ditmaal van de coach van Dynamo. Er was blijkbaar een kleine woordenwisseling ontstaan tussen een reserve van Dynamo en degene die naast onze analist achter het veld zat. De coach greep dat aan om een uitgebreide discussie met de scheidsrechters te starten met als inzet dat de betreffende persoon daar niet meer zou mogen zitten.

Het was natuurlijk onduidelijk of deze persoon formeel iets met ons team te maken had en of de plek waar hij zat onderdeel van de tribune of het speelveld was, maar de scheidsrechters lieten zich toch overtuigen dat zij hier met een probleem binnen hun invloedssfeer / verantwoordelijkheid te maken hadden. Eerst ging dus de tweede scheidsrechter verhaal halen, daarna werd onze aanvoerder gesommeerd om de persoon ook nog eens te waarschuwen. We waren zeker vijf minuten verder toen het spel eindelijk werd hervat. Het was even spannend of wij onze concentratie direct weer op konden brengen (dat lukte in Den Dungen namelijk niet na een langdurig oponthoud). Dynamo scoorde een punt en kwam op 22-20. Onze reactie was echter duidelijk: we maakten het af met 25-21.

Verbaasd kijk je dan als coach op je horloge om te zien dat het pas 21.10 uur is. Dat hebben we lang niet meegemaakt, een overwinning in iets meer dan een uur tijd! Alle complimenten aan het team dat deze prestatie als collectief heeft neergezet. Een mooi begin na onze nieuwe start.

Komende zaterdag staat ons een grotere uitdaging te wachten, dan ontvangen we Webton Hengelo. Dit is de nummer 2 uit de competitie en een ploeg die bijvoorbeeld een Amerikaanse aanvaller naar Nederland liet overkomen ter versterking. Uit verloren we daar 3-1 van. Ons doel is om in ieder geval dezelfde inzet en beleving op de baan te brengen als zaterdag het geval was.

(Wedstrijdverslag van trainer coach Vincent Pirovano, foto Wolter van Eeken)