Zakelijke zege Oranje op Tsjechië

De eerste wedstrijd van het EK was voor Oranje meteen een sleutelduel, een soort van finale. De bij Oranje ingedeelde nationale ploegen van Bulgarije en Duitsland werden geacht een maatje groter dan Nederland te zijn, dus als onze landgenoten kans wilden maken op de volgende ronde, de tussenronde, moesten ze in ieder geval van Tsjechië winnen. Omdat de nummers twee en drie doorgaan en de nummer vier van de poule naar huis kan. Lukt het niet om van Tsjechië te winnen, dan zal het wel een heel moeilijke opgave worden om in het toernooi te blijven, werd veronderstelt.

Nederland kweet zich prima van zijn taak en deed koel en zakelijk wat het moest doen. De terugval in de derde set was even vervelend, maar daarvoor revancheerde de ploeg zich prima in de set erop. Echt spectaculair was het, op een aantal acties van Nimir Abdelaziz en een voetbalredding van Gijs Jorna allemaal niet, wel gedegen. Zo gedegen dat eigenlijk nooit de gedachte bestond dat Nederland zou kunnen verliezen, zelfs niet toen de derde set met 25-20 verloren ging. Daarvoor stond Oranje te stevig in de schoenen. Na de 21-25 en 17-25 werd het via 25-20 dus 1-2 in sets, de vierde ging met 18-25 naar Nederland.

Nederland begon met Nimir Abdelaziz (10) op spelverdeling op positie één, tegen de klok in stonden verder Jeroen Rauwerdink (8), Jasper Diefenbach (6), Kay van Dijk (13), Dick Kooy (16) en Rob Bontje (11) op de volgende plaatsen. In de vierde set schoven ze allemaal drie plaatsen door. Invalbeurten waren er voor Yannick van Harskamp (-), Maarten van Garderen (1) en Niels Klapwijk (-). Gijs Jorna (-) was de libero van dienst. Tussen haakjes de gescoorde punten.  

Topscorer van de partij werd de Tsjech Michal Finger, hij scoorde 21 keer.  Oranje was blokkerend met 5/14 sterker. Rob Bontje nam 6 blokpunten voor zijn rekening. Aanvallend had Nederland een 43/46 voordeel, serverend was dat 4/5. En Nederland maakte één direct punt minder (30/29) voor Tsjechië dan omgekeerd. Al was de foutenlast in de verloren derde set met 11 scores voor Tsjechië wel erg hoog.      

Het ging gelijk op in de eerste set, eerst was Oranje in de achtervolging, later Tsjechië, de verschillen waren minimaal, neen maximaal één puntje tot aan 13-14 voor Nederland. Het blok van Bontje / Diefenbach zorgde voor 13-15 en het ace van Nimir Abdelaziz liet Oranje met drie punten voor de technische time out ingaan. (13-16). Dat was het beslissende verschil, vanaf die stand kreeg Tsjechië het gaatje niet meer gedicht. Twee keer pakten ze een punt via een video challenge, (17-19 en 18-21), maar ook Nederland bleek een goed oog te hebben voor de fouten van de tegenstander en scoorde via de video challenge de 18-23. Tsjechië kon nog een paar punten terugkrabbelen, voordat Kay van Dijk op 21-24 de genadeklap uitdeelde.

In set twee nam Oranje al vlot een voorsprong. De 3-2 achter werd 3-6 voor en dit verschil van drie punten hielden Kay van Dijk en Dick Kooy op het scorebord tot 11-14. In de volgende servebeurten bouwde Oranje middels prima blokpunten van Rob Bontje, (12-16 en 12-17) en Nimir Abdelaziz (13-18) het verschil verder uit. Nimir sloeg ook meteen de 13-19 maar binnen. Oranje denderde door naar 15-23, Jasper Diefenbach scoorde met een snelle midaanval 16-24, Tsjechië kon verlies nog een maal uitstellen, maar serveerde zich toen zelf naar de 17-25 setnederlaag. Oranje stond met 0-2 aan de leiding.

Set drie was voor Tsjechië, voornamelijk omdat Oranje met een veel te hoge foutenlast speelde en omdat hun topscorer Michal Finger in deze set behoorlijk met scherp schoot. Na de 5-7 achterstand sloeg hij Tsjechië naar 10-7 en met het nodige geluk, wat friemelpunten en de hulp van Oranje bleven ze aan de leiding. Na 12-8 en 15-9 werd het 19-15. Vervolgens serveerde Oranje vier keer op rij fout (23-18) en maakte Tsjechië het op de side out af. De 25-20 bracht wat spanning terug, niet veel. Alleen uitstel.

In de vierde set deed Oranje wat het doen moest. Ze maakten de set en de wedstrijd gedegen af. Het was niet meteen ‘halleluja – volleybal’ , maar met name Dick Kooy, Rob Bontje en Kay van Dijk stonden scorend hun mannetje. Oranje had bij de eerste technische time out een voorsprong van 6-8, had dat verschil er ook nog staan bij de tweede verplicht rust (14-16) en bleef nadien ook constant aan de goede kant van de score. Na 18-22 kwam Dick Kooy, na een zeer gevoelige scorende bal op de achterover van Nimir Abdelaziz aan serve, en hij serveerde de set uit. Rob Bontje nam de laatste twee punten voor zijn rekening.

Oranje speelt morgen tegen Duitsland. En morgen volgen ook de reacties op deze winst.

gh @ Vizier op Volleybal. Foto CEV. Kay van Dijk.