Zakelijke zege Sovoco D1 tegen Compaen D2

VoV, 25-11-2019. 4:36 uur. Compaen 2 stond zaterdag op het programma. Hun eerste team moest zelf ook spelen, dus we verwachtten ook echt gewoon het 2e team te treffen, dat op de 11e plek staat. Dus we waren het aan onze stand verplicht te winnen.

De Soest auto kwam te laat en kreeg dat goed te horen. Uiteindelijk werd besloten dat er geen consequenties zouden zijn voor de speeltijd van deze meiden, als er maar wel getrakteerd zou worden. Na flink tegensputteren toverde Sandra chocolade lolly’s tevoorschijn en iedereen was weer stil en tevreden.

Anto had een ontsteking aan haar hoornvlies, maar kon nog net genoeg zien om ons te coachen. Al snel bleek dat de bekerwedstrijd van afgelopen maandag een goede oefening was geweest. Allereerst: het spelen in een koude sporthal. Dit was er weer eentje. Dan maar goed warm worden in de wedstrijd! Dachten we…

Met Kyra, Charla, Franke, Daniela, Sandra, Kirsten en Hanneke begonnen we. Kyra serveerde direct naar 6-0. Zonder echt rally’s te spelen. Dus echt warm werden we nog niet. Na de time-out van Compaen ging Kyra vrolijk verder. Als de bal wel terugkwam waren we behoorlijk effectief in zowel blok als aanval. De pass lag oké en Compaen passte juist niet goed. Evi kwam erin voor Sandra en zo was het zo maar 9-25 voor ons!

Dat ging wel heel makkelijk… In de 2e set gingen we op dezelfde voet verder. Compaen had daarentegen veel wissels toegepast. Dat veranderde echter weinig aan het verloop van de wedstrijd. Compaen had geen antwoord op onze goede service en mooie aanvallen. Ook stond het blok nog steeds goed. En over het midden waren we niet te stoppen. Jill kwam erin voor Kirsten. En hoppa, 12-25 voor ons. Er werd vrolijk aangemoedigd en gezongen, mede daardoor was het energieker in het veld dan maandag. Maar veel warmer word je daar nog niet van…

In set 3 wisten we dat Compaen nu alles of niet zou gaan spelen. Het gevaar was dat het te makkelijk voor ons ging. En dat was direct te merken. We gingen zelf wat foutjes maken, serverend legden we minder druk. En zo moest er ineens echt gewerkt worden. Toch bouwden we een voorsprong op en kwam Jill erin voor Sandra. Toen het toch even spannend leek te worden, door slordigheden aan onze kant, wisselden ze weer terug. We pakten de set terecht, maar ‘slechts’ met 22-25.

Dat moest weer scherper. Toch had set 4 hetzelfde beeld. Mooie aanvallen en services wisselden we af met slordige passjes en foute services. Daphne kwam erin voor Charla en deed iets wat we niet van haar gewend zijn: ze serveerde fout. Toch was er een voorsprong. Evi kwam erin voor Sandra, maar toen bij ons het weer leek te stokken richting einde van de set, wisselden ze weer terug. We maakten het uiteindelijk zakelijk af met 21-25.

Het niveau was niet geweldig, maar goed genoeg met mooie uitschieters. Waar we maandag onnodig een set lieten liggen, deden we dat nu – nu ons dat direct een punt gekost zou hebben – gelukkig niet. Dat is misschien wel de grootste winst.

Na een drankje met het grootste deel van het team weer langs de Mac. Dit keer stonden we met zijn allen bij de verkeerde; hij was namelijk gesloten. Sommige hielden het niet meer van de zin en honger, maar we vonden een alternatief en zaten uiteindelijk toch snel (nou ja, de een wat sneller dan de ander) aan de big macs en kip nuggets.

Nu weer een week hard trainen om vrijdag de naar verwachting pittige strijd aan te gaan met Jonas. In de Walvis. In Beverwijk. Om 21.15 uur, dus het zal net als vorig jaar een uitdaging zijn om dan nog fris, fruitig en wakker te zijn. Zien we jullie daar?

gh @ VoV. Verslag van Hanneke van den Broek, Sovoco Dames 1.